«Ντυνάν» και κυβερνητικοί Ιατροπατέρες -Βρωμιά και λάσπη

«Ντυνάν» και κυβερνητικοί Ιατροπατέρες -Βρωμιά και λάσπη

---

Γράφει ο Μιχάλης Ρίζος*

Ο κυβερνητικός πρόθυμος (συνδικαλιστής και επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στους νοσοκομειακούς γιατρούς) κ. Βαρνάβας,μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα ygeianet και με ένα ανώνυμο λιβελογράφημα με τον τίτλο “Αχαριστία”, επιδίδεται για μια ακόμη φορά στο μόνο αγώνα που ξέρει να κάνει πολύ καλά: την επιχείρηση “λάσπη στον ανεμιστήρα” απέναντι σε αγωνιστές, όπως στον νοσοκομειακό γιατρό και ΓΓ της ΟΕΝΓΕ Πάνο Παπανικολάου.

Είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν τα γεγονότα στο συνδικαλιστικό κίνημα της υγείας, ότι ο πρώην πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, έχει μετατραπεί από το Γενάρη του 2015 σε γραφείο τύπου του Υπουργείου Υγείας, χωρίς να κρατάει ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα (τουλάχιστον οι παλιότεροι “κυβερνητικοί” συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κρατάγανε κάπως διακριτούς ρόλους, και κάνανε μια οριακή αντιπολίτευση στην κυβέρνησή τους). Για τον λόγο αυτόν οι νοσοκομειακοί γιατροί αποδοκίμασαν μαζικά αυτόν και την παράταξή του στο περσινό συνέδριο της ΟΕΝΓΕ. Ωστόσο δεν διστάζει όχι μόνο να συνεχίζει τη στροφή 1800 από αυτά που υποστήριζε πριν τρία χρόνια –αυτό άλλωστε το έχουν πρώτοι διδάξει οι υπουργοί της κυβέρνησής του–, αλλά και να καπηλεύεται την ιδιότητα του εκπροσώπου της ΟΕΝΓΕ στο ΚΕΣΥ, εκφράζοντας τις προσωπικές, φιλοκυβερνητικές του θέσεις ενάντια στους νέους γιατρούς, σε πλήρη αντίθεση με την εκφρασμένη θέληση και τις αποφάσεις των νοσοκομειακών γιατρών.

Πραγματικά δεν θα άξιζε να απαντήσει κανείς σε ανθρώπους – κλακαδόρους της εξουσίας, των μνημονίων και της Ε.Ε., αν ο κ. Βαρνάβας δεν αναφερόταν στην πολύκροτη υπόθεση Ντυνάν, την οποία έζησα προσωπικά ως έμμισθος γιατρός ΜΕΘ στο νοσοκομείο από το 2001 έως το 2010 όντας και συνιδρυτής, μαζί με άλλους πρωτοπόρους μισθωτούς γιατρούς (ανάμεσα στους οποίους και ο Πάνος Παπανικολάου), της ΕΙΝΕΝ (Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν) το 2002. Τότε που όλοι πίνανε κρασί στο όνομα του Μαρτίνη, κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του, και όλοι μας λέγανε (ειδικά οι μεγαλογιατροί!): “τι κάνετε; τρελαθήκατε; δεν βλέπετε τι πλάτες έχει; στον ιδιωτικό τομέα και ειδικά στο Ντυνάν δεν χωράει συνδικαλισμός και απεργίες”. Εμείς προσπαθήσαμε μαζί με το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των μισθωτών κόντρα στον αυταρχισμό της εργοδοσίας, τις απολύσεις, την καταπάτηση των ΣΣΕ.

Ο κ. Βαρνάβας ανακάλυψε μόνο προσφάτως το Ντυνάν (με τις καταθέσεις Μαρτίνη στην εξεταστική της Βουλής), αφού ως πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ στις εποχές της δόξας Μαρτίνη, αρνούνταν επίμονα να υιοθετήσει το αίτημα για ένταξη (και επίταξη) του Ντυνάν στο ΕΣΥ που έβαζε η ΑΡΣΙ και πολλά ταξικά σωματεία. Νομίζει, ο καημένος, ότι με την επιχείρηση “σκανδαλολογία” και το θέατρο “κάθαρσης”, όπως με τον Κοσκωτά το “89, θα ξεχάσει ο κόσμος τη μνημονιακή σφαγή του και την πλήρη παράδοση στους επιχειρηματίες των δημόσιων αγαθών (και) από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Για την ιστορία λοιπόν καταθέτω την ομιλία μου στη ΓΣ των εργαζομένων του Ντυνάν το 2009, που σε γενικές γραμμές έγινε συλλογική απόφαση και είχε δημοσιοποιηθεί την εποχή εκείνη. Τότε που στο γραφείο του “Προέδρου” μπαινοβγαίνανε, χωρίς φυσικά να συγκινηθούν για τα προβλήματα των εργαζομένων, οι διάφοροι παρατρεχάμενοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ αλλά και κάποιοι από τον τότε ΣΥΝ (εξέχοντα νομικό σύμβουλο ο Μαρτίνης είχε τότε και τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ κ. Κωνσταντόπουλο).

………………………………………………………………………………………………………………………………………..

«ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΝΤΥΝΑΝ 
Ή ΑΛΛΙΩΣ: Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ….

Το επικίνδυνο θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται για πολλοστή φορά στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Τράπεζες, επιχειρηματίες της υγείας, αποτυχημένες διοικήσεις, υπουργεία και κυβερνήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να βάλουν ταφόπλακα σε ένα από τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία της χώρας. Ένα νοσοκομείο που για κοινωφελές έργο ξεκίνησε και πεδίο μάχης κερδοσκοπικών συμφερόντων κατάντησε…

Παραμονές Χριστουγέννων γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα κακοστημένης παράστασης. Aνακοινώνεται από τον πρόεδρο Α. Μαρτίνη η πώλησή του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν σε επενδυτικό σχήμα συμφερόντων του κ. Αποστολόπουλου και γερμανικής κοινοπραξίας. Για να διαψευστεί μόλις μια μέρα αργότερα από το Υπουργείο Υγείας, το οποίο παρότι συνδιοικεί το νοσοκομείο με τρείς εκπροσώπους στο εφταμελές ΔΣ του ιδρύματος δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα!

Τι πράγματι συμβαίνει; H παρούσα εικόνα του νοσοκομείου και οι αλλεπάλληλες αντιφατικές δηλώσεις των διοικητικών υπευθύνων για την πορεία του έχουν προκαλέσει εύλογη ανησυχία στους εργαζόμενους. Τα φανερά αδιέξοδα στη λειτουργία του Ερρίκος Ντυνάν είναι απτό δείγμα των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης απέναντι στην περίθαλψη, της πρωτοφανούς κοινωνικής βαρβαρότητας που θα φέρει η κυβερνητική επίθεση πολύ σύντομα. Ήδη αντίστοιχα φαινόμενα έχουμε στο εξίσου “κοινωφελές” Γηροκομείο Αθηνών όπου η διοίκησή του επιχειρεί «στάση νοσηλείας» (με πέταγμα κυριολεκτικά στο δρόμο όσων ανήμπορων, υπέργηρων τροφίμων του δεν μπορούν να πληρώσουν νοσήλια και τροφεία) λόγω έλλειψης χρημάτων και προσωπικού.

Ας δούμε όμως ένα σύντομο ιστορικό:

Α) Τι είναι το Ερρίκος Ντυνάν (όπως και πλήθος ανάλογων μορφών ΝΠΙΔ με δήθεν κοινωφελή λειτουργία); Στην ουσία μια ιδιωτική επιχείρηση υγείας υπό την αιγίδα και την υψηλή προστασία του κράτους και του ΕΕΣ, της μεγαλύτερης και πιο ιστορικής ΜΚΟ στη χώρα. Μια ιδιωτική επιχείρηση ιδιόμορφη είναι αλήθεια. Χωρίς δηλωμένα κέρδη, χωρίς μετοχές και χρηματιστήρια, χωρίς ατομικό ή εταιρικό ιδιοκτήτη. Τα έσοδά του προέρχονται από δωρεές, εράνους και διάφορες κρατικές και άλλες δημόσιες χορηγίες. Με το πρόσημο του κοινωφελούς ιδρύματος και της κοινωνικής προσφοράς, καλύπτει έντεχνα τη λειτουργία του με όρους αγοράς που θα ζήλευαν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και οι πιο ικανοί επιχειρηματίες. Το Ντυνάν είχε πετύχει για ένα διάστημα το ακατόρθωτο! Κοινωφέλεια και δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας για την «εξουσία» (πολιτικό προσωπικό, δικαστικό σώμα, εφοριακοί, δημοσιογράφοι) και πανάκριβη περίθαλψη με σκληρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για όλους τους υπόλοιπους.

Όπως έχει πει ο Τσόμσκι, «ελεύθερη αγορά για το λαό και κρατικό σοσιαλισμό για τους προύχοντες». Μέσα από αυτή τη δίδυμη πολιτική κατάφερε να εξασφαλίζει την υποστήριξη ή ανοχή των κέντρων εξουσίας σε μια σειρά παραβιάσεις των κανόνων ορθής λειτουργίας αλλά και της εργατικής νομοθεσίας (μη καταβολή νόμιμων αυξήσεων, απολύσεις, καταπάτηση ΣΣΕ). Το Ντυνάν ήταν διαθέσιμο για όλα. Και για συνεργασία με το ΕΣΥ και για συνεργασία με τους επιχειρηματίες. Και για απολύσεις «δι’ ανυπακοήν» και για προσλήψεις όταν το απαιτούσαν οι βουλευτές των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή. Και για καταπάτηση των ΣΣΕ και για αυξήσεις και υψηλά bonus σε όσους «μας στηρίζουν». Και για «άτεγκτη δράση» απέναντι στη διαφθορά και το φακελάκι (λόγια Μαρτίνη) και για προκλητικά πακέτα και μισθούς σε γιατρούς και διοικητικούς ακόμα και με μηδενική παρουσία στο νοσοκομείο. Και με το ιδιωτικό και με το δημόσιο! Όπως ο Γ. Α. Παπανδρέου που έφερε την τρόϊκα αλλά παραμένει σοσιαλιστής. Πάνω σε αυτό τον «πολιτισμό» οικοδομήθηκε όχι μόνο το Ντυνάν αλλά σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης.

Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα… Αυτή τη στιγμή το Ντυνάν είναι προσομοίωση της εικόνας της χώρας, στα πρόθυρα της κατάρρευσης με τους εργαζόμενους στα όρια της εξαθλίωσης και τους επιχειρηματίες – «επενδυτές» να χαίρουν την απόλυτη ασυδοσία. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ! Έχει γίνει πεδίο αντιμαχόμενων συμφερόντων πάνω στις πλάτες των γιατρών, των εργαζόμενων και των ασθενών του. Όπως «στρώσεις θα κοιμηθείς» λέει μια παροιμία. Ο κόσμος όμως τι φταίει;

Β) Ας δούμε τους βασικούς πρωταγωνιστές που διεκδικούν τη προίκα του:

-Καταρχήν υπάρχει μια τράπεζα. Η ΜΑΡΦΙΝ (συμφερόντων του μίστερ MIG) είναι η τράπεζα που έχει δανείσει και εξασφαλίζει το ρευστό στο Ντυνάν. Αυτή τη στιγμή παίζει το ρόλο του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Χωρίς περιστροφές δηλώνει: «Το Ντυνάν χρεοκοπεί, δεν μπορεί να αποπληρώσει δάνεια, άρα κι εμείς κρατάμε τους μισθούς του προσωπικού και εκβιάζουμε για την καταβολή τους. Αλλά επειδή είμαστε και φιλάνθρωποι, σας δίνουμε το δώρο, άγιες μέρες που είναι. Όμως για μετά δεν εγγυόμαστε τίποτα». Έτσι δεν λέει το ΔΝΤ και η ΕΚΤ; Για να σας δανείσουμε, για να πληρώσετε δηλ. μισθούς και συντάξεις, πρέπει να ρημάξετε το λαό, με απολύσεις, περικοπές μισθών, φτώχεια, ιδιωτικοποιήσεις και γενικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Και για κάθε επόμενη δόση του δανείου θα αντιστοιχεί και ένα μνημόνιο.

-Το ΔΣ του Ντυνάν και ο πρόεδρος Μαρτίνης είναι η κυβέρνηση ή μάλλον όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Ρουσφέτια, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, μπίζνες και δώρα στους επιχειρηματίες με την ανοχή ή την ενθάρρυνση του κράτους, και πολλά άλλα. Διαρκής επίθεση και αλαζονεία απέναντι σε γιατρούς και εργαζόμενους – εκτός βέβαια από «τους δικούς μας». Και τώρα που σταμάτησε η ροή του δημόσιου χρήματος, τα ταμεία κάνουν στάση πληρωμών, οι ασφαλιστικές βαράνε κανόνι, ο κόσμος φτωχαίνει και καταντάει όμηρος των τραπεζιτών ο εκβιασμός γίνεται πλέον υπαρκτός: “ή δέχεστε απολύσεις, πετσόκομμα μισθών, διάλυση ΣΣΕ ή χρεοκοπούμε και εξαγοραζόμαστε μισοτιμής από τους καραδοκούντες επιχειρηματίες” (ή στην καλύτερη περίπτωση το νοσοκομείο σαλαμοποιείται με διαχείριση των φιλέτων του από τρίτους).

-Ο όμιλος του Ιατρικού Αθηνών είναι ένας από αυτούς. Έχει ήδη εγκατασταθεί ως γυναικολογική κλινική στο Ντυνάν. Και ζητάει πολύ περισσότερα. Μόνο που θέλει και αυτός να έρθει με τους όρους του Μνημονίου απέναντι στο προσωπικό. Όπως και στη χώρα μας που περιμένουν τη σφαγή των δικαιωμάτων των εργαζομένων για να φέρουν έπειτα την «ανάπτυξη» οι Έλληνες και ξένοι «επενδυτές»!

-Και τι κάνει το Υπουργείο Υγείας; Όχι απλά παρακολουθεί, όπως αφελώς νομίζουν κάποιοι, αλλά συντονίζει την ολοκλήρωση της τραγωδίας. Δεν έχει καμιά διάθεση χρηματοδότησης του νοσοκομείου, καμιά διάθεση ενίσχυσης της κοινωφέλειάς του, ούτε φυσικά της ένταξής του στο ΕΣΥ. Εδώ κλείνουν το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και απολύουν συμβασιούχους του Δήμου με αποτέλεσμα να είναι βουνά τα σκουπίδια στους δρόμους της Αθήνας (σ.σ. τότε είχαν και πάλι απεργία οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ), για το Ντυνάν θα νοιαστεί; Παρότι εξακολουθεί να συνδιοικεί το Ντυνάν και φυσικά ήταν υπεύθυνο μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις στο «όλοι μαζί τα φάγανε».

Γ) Αδιέξοδο λοιπόν; Μπορεί να γίνει κάτι πέρα από την ηρωϊκή αλλά απεγνωσμένη άμυνα που κάνουν το σωματείο και η ένωση γιατρών του Ντυνάν για να μη χαθούν μισθοί και θέσεις εργασίας; Νομίζουμε ναι. Η λύση είναι ριζοσπαστική, επίπονη αλλά υπάρχει. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε ότι είμαστε εμείς διοίκηση. Τι θα πρέπει να κάνουμε σε αυτή τη δύσκολη φάση;

-Θα τα βάζαμε με όλους:

Α) Με τον Βγενόπουλο. Αρνούμαστε και αποκαλύπτουμε τον εκβιασμό της τράπεζάς του. Δεν πληρώνουμε το χρέος και το δάνειό του γιατί, με τον τρόπο που το απαιτεί, είναι απεχθές και παράνομο. Δεν σε πληρώνουμε κύριε. Εξάλλου δεν είσαι και κανένας φτωχός. Βάλε μας φυλακή όλους, και τους 1300 εργαζόμενους. Πληρώνουμε μισθούς και κάνουμε κοινωφελή πολιτική για τους ασθενείς (αυτούς που την έχουν πραγματικά ανάγκη) και όχι χρέη στους τοκογλύφους.

Β) Με τον Αποστολόπουλο. Έξω όλοι οι επιχειρηματίες από το Ντυνάν. Εκτός του ότι αφαιρούνται όλα τα προσχήματα περί αθέμιτου ανταγωνισμού και επιλεκτικής πολιτικής υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομάδων δείχνεις στην πράξη ότι θες πράγματι ένα νοσοκομείο των γιατρών, των εργαζομένων και των ασθενών του.

Γ) Με την κυβέρνηση, πριν απ’ όλα (εξάλλου αυτή εκλέγεται – όσο έχουμε ακόμα δημοκρατία). Να φύγει εδώ και τώρα. Μαζί με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

Για να σταματήσει την καταστροφή της υγείας και την πλήρη παράδοσή της στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Με την πολιτική του Μνημονίου, του δημοσιονομικού συμφώνου της Ε.Ε. θα κλείσουν νοσοκομεία, κέντρα υγείας, ιατρεία, προγράμματα πρόνοιας. Ανατροπή αυτής της πολιτικής. Διεκδίκηση κρατικής χρηματοδότησης και διαχείρισης με έλεγχο των εργαζομένων, άμεσης πληρωμής των χρωστούμενων από τα ταμεία. Πάταξη της – πραγματικής και όχι προσχηματικής διαφθοράς – ενίσχυση των λειτουργών της υγείας.

Δ) Με τη διοίκηση Μαρτίνη. Που έχει την “τοπική εξουσία” και είναι απόλυτα υπεύθυνη για τη διαχείριση. Που κομπορρημονούσε ότι το ¨όραμά του” είναι το ιδιωτικό ΕΣΥ και ότι το Ντυνάν είναι ο πιλότος που αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν και οι κυβερνήσεις (σε αυτό μάλλον δεν έχει άδικο. Κάτι ξέρει)! Φυσικά αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει αυτή η διοίκηση. Γιατί είναι μέρος και όχι λύση του προβλήματος. Πρέπει όμως να τα κάνουμε εμείς. Με άμεση διακήρυξη προς τους γιατρούς, τους εργαζόμενους και τον κόσμο. Με επαφή και συντονισμό με άλλες ενώσεις γιατρών και σωματεία υγειονομικών. Με πανυγειονομικό μέτωπο και αποφασιστικές κινητοποιήσεις σε όλη την περίθαλψη.

Η κατάσταση κρέμεται σε μια κλωστή. Η υπόθεση Ντυνάν μπορεί να σημάνει γενικότερο ντόμινο σε όλο το σύστημα υγείας. Να σώσουμε το νοσοκομείο, να σώσουμε τους συναδέλφους και τους εαυτούς μας. ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ. ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ. ΣΕ ΡΗΞΗ ΟΜΩΣ ΜΕ ΟΛΑ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΑ, ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.

Και μην ξεχνάμε: Το Καταστατικό του Νοσοκομείου ορίζει με σαφήνεια την τύχη της περιουσίας του, η οποία περιέρχεται στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και στο Ελληνικό Δημόσιο.»

………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.

Το 2014 ήρθε η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, με στήριξη ευρωπαϊκών οικονομικών κολοσσών-πιθανότατα γερμανικών- να το αγοράσει μισοτιμής μέσα από ένα πρωτοφανές σκάνδαλο, που ξεπερνά και το τίμημα πώλησης της Ολυμπιακής πριν λίγα χρόνια. Με προσυνεννοημένο πλειστηριασμό που συντόνισε το Υπουργείο Υγείας και ψήφισε με τροπολογία εξπρές πριν λίγες μέρες η τότε κυβερνητική πλειοψηφία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, διαγράφηκαν όλα τα άλλα χρέη προς τρίτους (ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ;) και δόθηκε – χαρίστηκε στην ουσία- το ΝΤΥΝΑΝ στην ίδια την ΤΡΑΠΕΖΑ που ήταν και ο βασικός δανειστής του.

Για πρώτη φορά ίσως στην σύγχρονη ιστορία της «ελεύθερης» οικονομίας, πλειστηριάζεται ακίνητο με δώρο την εταιρεία χωρίς τα βάρη της. Ο όμιλος Πειραιώς αγόρασε το Ντυνάν (ακίνητο, υποδομή, προσωπικό, ρεκλάμα κλπ) μόνο με 25 εκατομμύρια Ευρώ!!! Και οι εργαζόμενοι; Η καλή τράπεζα υποσχέθηκε ότι θα τους αποζημιώσει. Το μνημόνιο συνεργασίας όμως, που έχουν υπογράψει το υπουργείο Υγείας, η διοίκηση του νοσοκομείου και η Τράπεζα Πειραιώς, ανάμεσα στα άλλα ορίζει: Μείωση του εργατικού «κόστους» στο μισό (απολύσεις, μειώσεις μισθών, ελαστική εργασία), αναδιάρθρωση προσωπικού – θέσεων εργασίας, διασφάλιση τοκοχρεολυσίων, διακοπή παραγωγής χρέους. Το οποίο ολοκληρώθηκε και συνεχίζεται επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Συμπερασματικά: ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΑΓΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ “ΠΑΡΤΥ¨ του ΝΤΥΝΑΝ, τις κυβερνήσεις και τη διοίκηση Μαρτίνη, κ. Βαρνάβα. Όχι με την κοινοβουλετική παρωδία για τα κανάλια και με την αξιοποίηση του υπόδικου Μαρτίνη (πάντα ο διαχειριστής και όχι ο πολιτικά υπεύθυνος την πληρώνει) για τα “κονέ” σας με τα νέα τζάκια και τις συμμαχίες “εθνικής μνημονιακής ενότητας” που ετοιμάζετε.

ΥΓ 1. Και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα υπάρχουν εργαζόμενοι και γιατροί που προσλαμβάνονται χωρίς ρουσφέτια κ. Βαρνάβα (εκτός αν εδώ ισχύει το “όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται”). Έχει απίστευτο θράσος όποιος αντί να τα βάζει (μήπως θέλει να τα ξεπλύνει;) με τα μεγάλα οικονομικά και ποικιλόχρωμα αστικά κομματικά συμφέροντα που έκαναν επί πολλά χρόνια πλάτες τόσο στον Μαρτίνη όσο και στην τράπεζα που κατέχει σήμερα το «Ντυνάν», προπαγανδίζει πως φταίνε οι … μισθωτοί εργαζόμενοι υγειονομικοί του «Ντυνάν» ( ! ) και μάλιστα αυτοί που αγωνίζονταν για τα εργατικά δικαιώματα και για να ενταχθεί το «Ντυνάν» στο ΕΣΥ ( !! )

ΥΓ 2. Η αναγνώριση προϋπηρεσίας στο Ντυνάν για την εξέλιξη των γιατρών στο ΕΣΥ (και όχι για την πρόσληψη στο ΕΣΥ, όπως ψευδώς γράφεις) έγινε μόλις πριν λίγους μήνες με νόμο του Υπ. Υγείας της κυβέρνησής σου, έπειτα από πολύχρονο αίτημα όλων των γιατρών και εργαζομένων (έχει υιοθετηθεί και από την ΕΙΝΑΠ και τους ιατρικούς συλλόγους), στο πλαίσιο της αποκατάστασης μιας ανισοτιμίας που υπήρχε σε σχέση με την αντίστοιχη αναγνώριση σε άλλα κοινωφελή νοσοκομειακά ιδρύματα (πχ Ωνάσειο), ασφαλιστικά ταμεία κλπ.

Αν νομίζεις ότι πρέπει να το ανταλλάξουμε με κάτι, λάθος πόρτα χτύπησες. Δεν είμαστε σαν και σένα.

*Ειδικός Παθολόγος – Εντατικολόγος, Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο “Αττικόν”

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΟ ΥΓΕΙΑΝΕΤ:

«Όποιος δει τα βίντεο από τις τρείς καταθέσεις του Ανδρέα Μαρτίνη στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα σκάνδαλα στην υγεία παρατηρεί πως ο πάλαι ποτέ bon viveur, που σκορπούσε αφειδώς δώρα και εκδουλεύσεις, έχει συρρικνωθεί πλέον σε έναν υπερήλικα, στον οποίο είναι εμφανή τα σημάδια της εξάντλησης από την πολύμηνη προφυλάκιση.

Ταυτόχρονα είναι εμφανής και η προσπάθεια να φυλάξει τα νώτα του, καταθέτοντας με μισόλογα και αποφεύγοντας να κατονομάσει πολλούς από τους εμπλεκόμενους και ευνοημένους με θέσεις εργασίας και παχυλούς μισθούς. Για τη λίστα διορισθέντων, η οποία μάλιστα άρχισε να εμφανίζεται κατά δό- σεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Ανδρέας Μαρτίνης είπε πως δεν υ- πήρχε πρόσωπο που διορίστηκε χωρίς να έχει κάποιον προστάτη, ο οποίος στη λίστα κατονομάζεται ως «ενδιαφερόμενος».

Κατά την κοινή ηθική, οποιοσδήποτε από τους επώνυμους ευεργευτηθέντες διατηρεί έστω και ψήγματα ευγνωμοσύνης, όφειλε να γράψει δύο καλές κουβέντες για τον ευεργέτη του, αν όχι με δημόσια δήλωση στα ΜΜΕ για να μην εκτεθεί πως στηρίζει έναν προφυλακισμένο, τουλάχιστον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία είναι προσφιλή σε πολλούς εξ αυτών.

Τίποτα. Όλοι τον ξέχασαν, επιβεβαιώνοντας τη μελέτη του αποθανόντος καθηγητή Ψυχιατρικής ότι, εάν ο ευεργέτης πάψει να κατέχει τη θέση και το θώκο του, τότε η ευγνωμοσύνη εξανεμίζεται ταχύτατα και μετατρέπεται σε αγνωμοσύ- νη και μίσος. Φαίνεται μάλιστα πως τα παραπάνω δεν σχετίζονται καθόλου με την πολιτική τοποθέτηση του ευεργετηθένος.

Κραυγαλέα απόδειξη ο συνδικαλιστής της ανατρεπτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ο οποίος μόλις τελείωσε ειδικότητα προσλήφθηκε από τον Μαρτίνη στο Ντυνάν και αργότερα κατάφερε ν΄ αναγνωρίσει και τα χρόνια της δούλεψης ως προϋπηρεσία στο ΕΣΥ! Ενώ γράφει καθημερινά στο Facebook για όποιο ιατρικό μηχάνημα χαλάσει ανά την επικράτεια -από πιεσόμετρο μέχρι αξονικό τομογράφο- απεναντίας δε βγάζει τσιμουδιά για το Ερρίκος Ντυνάν, μην τυχόν και αναγκαστεί και αναφέρει το όνομα Ανδρέας Μαρτίνης. Αχαριστία..»