Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ κ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ Έκτακτη ενημέρωση από την Α.Ρ.Σ.Ι. 5-3-09

ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ κ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ Έκτακτη ενημέρωση από την Α.Ρ.Σ.Ι. 5-3-09

ΑΕΓ Αθήνας, ΠΑΣΚ και ΔΗΚΝΙ κατά πλειοψηφία αναγνώρισαν χθες 4/3/09 στην ΟΕΝΓΕ τον νόμο-έκτρωμα σαν συλλογική σύμβαση !

Ο συνδικαλιστικός μας καρνάβαλος βγήκε «παρέλαση» μέσα στην καθαροβδομάδα ! Ο νόμος - έκτρωμα του υπουργείου υγείας (που ούτε κάν το θέμα του πλαφόν δεν ρυθμίζει, «καίγοντας» εκατοντάδες συναδέλφους της επαρχίας) αποτελεί από χθές «συλλογική σύμβαση» αναγνωρισμένη εκ των υστέρων από την ΟΕΝΓΕ !
Μάλιστα, το σχετικό πλαίσιο που κατατέθηκε από την ΑΕΓ Αθήνας (Μπουλμπασάκος, μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ, Κούρτης και Αντύπας μέλη ΔΣ ΕΙΝΑΠ) έβγαλε Τσούκαλο και Λαοπόδη από την (όποια υποτιθέμενη έστω) «δύσκολη θέση», αφού με ανακούφιση απέσυραν στην ψηφοφορία τις δικές τους προτάσεις και ψήφισαν το προαναφερόμενο πλαίσιο ! Και αυτό παρά τις εκκλήσεις τόσο της ΑΡΣΙ όσο και πολλών εκπροσώπων τοπικών ενώσεων, που επεσήμαναν το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος η ομοσπονδία να αναγνωρίσει επίσημα και των υστέρων τον νόμο σαν συλλογική σύμβαση, αλλά ότι αντίθετα ο κλάδος πρέπει να διατηρήσει το δικαίωμα εφαρμογής της νομοθεσίας περί εφημεριών για να το ασκήσει όποτε αποφασίσει συλλογικά.
Όσοι ψήφισαν την παραπάνω απόφαση, είναι αυτονόητο ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη :
α) να εξηγήσουν στους συναδέλφους της επαρχίας πώς θα πληρωθούν τις εφημερίες που υπερβαίνουν το παλιό πλαφόν του αρεοπαγίτη
β) να εξηγήσουν σε όλο τον κλάδο τι θα γίνει με τις 2500 προσλήψεις για το 2010.
γ) να εξηγήσουν σε όσους (ρομαντικούς, όπως αποδεικνύεται) είχαν πιστέψει στην επιστημονική δημοκρατία που καθιερωνόταν με την κλαδική σύμβαση 1-12-08, τι σόϊ ΕΣΥ θα είναι αυτό με 4 (τέσσερεις) βαθμίδες ειδικών γιατρών (Β΄, Α’, Διευθυντές και Συντονιστές Διευθυντές), με τους «υμέτερους» αλεξιπτωτιστές να προσλαμβάνονται απ’ευθείας σε θέσεις Διευθυντών και με τους Συντονιστές Διευθυντές ισόβιους ανεξέλεγκτους «αυθέντες» επιλεγόμενους απευθείας από το κράτος …
Τέλος, ιδιαίτερα προβληματική δυστυχώς ήταν και η τοποθέτηση της ΔΗΠΑΚ, που με τη λογική του ότι όλα είναι «για τα σκουπίδια», και ο νόμος και η κλαδική σύμβαση της 1-12-08 άρα να διεκδικούμε με τις συνήθεις 48ωρες απεργίες μισθούς-προσλήψεις-ωράρια, ουσιαστικά προσφέρει και αυτή ένα ιδιότυπο άλλοθι σε όσους θέλουν να σβήσει τελείως από την μνήμη του κλάδου η συλλογική σύμβαση της 1-12-08.
Η πραγματική μεγάλη κατάκτηση της περιόδου (πέρα από τα όποια θετικά στις αποδοχές, την εξέλιξη κλπ που νομοθετήθηκαν κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεών μας) είναι το ρεύμα αγωνιστικής ανυπακοής και συντονισμού από τα κάτω με πρωτόγνωρες μορφές πάλης που ακολουθήθηκε από χιλιάδες γιατρούς σε όλη τη χώρα. Αυτό το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω, ότι και να κάνει η ποικιλόχρωμη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των κοινοβουλευτικών παρατάξεων …