ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Νέο «χαστούκι» στην κυβέρνηση και από το συνέδριο της ΟΕΝΓΕ, ναυάγησε η φιλοδοξία της κυβερνητικής ΔΗΚΝΙ να καταλάβει την δεύτερη θέση
Στο Συνέδριο της ΟΕΝΓΕ (11 - 13 / 4) εκθέσαμε τις θέσεις μας ως Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή. Δηλώσαμε με τις παρεμβάσεις μας και τις ομιλίες μας πως απαιτείται δυναμικός ενωτικός αγώνας διαρκείας για να νικηθεί η κυβερνητική επιχείρηση σκόπιμης διάλυσης και πλήρους ιδιωτικοποίησης – εμπορευματοποίησης του οτιδήποτε έχει ακόμα απομείνει από δημόσια περίθαλψη. Και πως ο αγώνας αυτός πρέπει να ενώνει τους νοσοκομειακούς γιατρούς και τα δίκαια αιτήματά τους (μισθολογικά, εργασιακά και θεσμικά) με τους υπόλοιπους υγειονομικούς και με την λαϊκή πλειοψηφία ενάντια στην θανατηφόρα πολιτική κυβέρνησης ΝΔ – προηγούμενων ή επόμενων αστικών κυβερνήσεων – Ευρωπαϊκής Ένωσης – μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων. Πως είναι σκανδαλώδης και προκλητική η παρουσία της ΔΗΚΝΙ, της παράταξης του Γεωργιάδη και του Μητσοτάκη. Πως είναι υποκριτικά τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» των παρατάξεων των προσκείμενων σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που άλλα λένε όταν τα κόμματά τους βρίσκονται στην αντιπολίτευση και τελείως άλλα όταν τα κόμματά τους κυβερνούν και ασκούν αντιλαϊκή πολιτική. Πως είναι αδιέξοδη η τακτική της ΔΗΠΑΚ (κυρίως από τον Δεκέμβριο 2023) να μην δέχεται τις αυτόνομες αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου (ψηφίζοντας μάλιστα μαζί ενίοτε με την κυβερνητική ΔΗΚΝΙ εναντίον τους) και επίσης να αρνείται το αίτημα να αναιρεθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη γίνει επιτρέποντας μόνο αιτήματα να μην γίνουν ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν γίνει ακόμα. Και τέλος πως το αίτημα να ανατραπεί η κυβέρνηση του εγκλήματος και της συγκάλυψης είναι πλέον παλλαϊκό όπως εκφράστηκε στην συγκλονιστική απεργία 28/2 και στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις.
Δεν ακούσαμε από τις ηγεσίες των τεσσάρων κοινοβουλευτικών παρατάξεων (και κυρίως από τις ηγεσίες των δυο μεγαλύτερων δηλαδή των προσκείμενων σε ΚΚΕ και ΝΔ) καμία πειστική απάντηση στα παραπάνω. Η αλήθεια είναι πως από την ηγεσία της ΔΗΚΝΙ δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτα διότι ήταν σχεδόν άφαντη από την συζήτηση και προκαλούσε τις ελάχιστες φορές που εμφανίστηκε. Κατά τα άλλα ακούσαμε μόνο παραπλανητικές εκτός πραγματικότητας εκτιμήσεις περί δήθεν σκοτεινών σχεδίων αστικής κυβερνητικής εναλλαγής στα οποία τάχα συμμετέχει και το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, αγχωμένες συκοφαντίες και βρωμιές επί προσωπικού ενάντια σε εκπροσώπους μας περί δήθεν … «απεργοσπασίας» και «καπελώματος σωματείων» (είπαν δηλαδή «οι γάιδαροι τον πετεινό κεφάλα»), γηπεδικού τύπου χάχανα, ακούσαμε «καλύτερα η ΔΗΚΝΙ στο προεδρείο παρά το ΕΚΑ, δεν σας θέλουμε», «ο συσχετισμός είναι αρνητικός, οι γιατροί είναι μικροαστοί, δεν είναι ώρα για κλιμάκωση του αγώνα». Από τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ακούσαμε «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» λες και δεν έχουν κυβερνήσει ποτέ. Από την άλλη (από την ΔΗΚΝΙ) ακούσαμε απειλές μηνύσεων για τις … αφίσες μας και λοιπές διάφορες γραφικότητες. Αφού λοιπόν τα ακούσαμε όλα αυτά είδαμε στο τέλος της διαδικασίας αρχικά την ηγεσία της ΔΗΠΑΚ σχεδόν να απολογείται για όλα όσα έλεγε δυο μέρες στο Συνέδριο όμως αμέσως μετά είδαμε τις ηγεσίες και των τεσσάρων κοινοβουλευτικών παρατάξεων ΚΚΕ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνουν μαζί αγκαλίτσα τα χεράκια τους ψηφίζοντας το ίδιο σχέδιο απόφασης (που δεν ανέφερε κανέναν σχεδιασμό κινητοποιήσεων) σε αντιπαράθεση με το αγωνιστικό σχέδιο απόφασης που προτείναμε ως Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή και που ψηφίσαμε μόνοι μας μαζί με ανεξάρτητους συνέδρους.
Θεωρούμε τουλάχιστον θετικό ότι η εισηγητική πρόταση της ΔΗΠΑΚ στη λογική «τι δημόσιο - τι ιδιωτικό», «το αίτημα ανατροπής της κυβέρνησης ρίχνει νερό στο μύλο της κυβερνητικής εναλλαγής» δεν πλειοψήφησε στο συνέδριο χάρη στην επίμονη προσπάθεια του ΕΚΑ που ανάγκασε την ηγεσία της ΔΗΠΑΚ να υπαναχωρήσει στην καταληκτική της τοποθέτηση. Μια λογική που θα ήταν επιζήμια για την Ομοσπονδία και το υγειονομικό κίνημα. Επίσης θεωρούμε πάρα πολύ θετικό το ότι υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία το ψήφισμα που προτείναμε για το έγκλημα στην Πύλο μετά την συγκλονιστική ομιλία από βήματος του Συνεδρίου του εκπροσώπου της ομάδας συνηγόρων των συγγενών των θυμάτων.
Αυτονόητα και ανεξάρτητα από προθέσεις, τα παραπάνω (βρωμιές και ψέματα παρόμοια με αυτά που διαδίδει η ΔΗΚΝΙ, ψήφιση σχεδίου απόφασης χωρίς σχεδιασμό κινητοποιήσεων αγκαλίτσα με την ΔΗΚΝΙ κλπ) ευνοούσαν το σχέδιο της ΔΗΚΝΙ για κατάληψη της δεύτερης θέσης στις αρχαιρεσίες : η ηγεσία της ΔΗΚΝΙ δήλωνε πως θα πάρει 50 ψήφους συνέδρων ενώ πως το Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή θα έμενε στους 47 (τους 46 του ψηφοδελτίου + την 1 ψήφο του εκπροσώπου μας στην εφορευτική επιτροπή). Με άλλα λόγια πως η ΔΗΚΝΙ περίμενε πολλές ψήφους συνέδρων εκλεγμένων με ενιαία ψηφοδέλτια από Ενώσεις της περιφέρειας (σε αρχαιρεσίες που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν γίνει πριν 1 ή 2 χρόνια) ενώ από την άλλη εκτιμούσε πως το ΕΚΑ δεν θα έπαιρνε καμία ψήφο πάνω από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες στο ψηφοδέλτιο. Η εκτίμηση αυτή ηττήθηκε πανηγυρικά. Η ΔΗΚΝΙ πήρε μόνο 39 ψήφους συνέδρων (16,7 %) και έχασε 1 έδρα στο ΓΣ (4 από 5) ενώ το ΕΚΑ πήρε επιπρόσθετα 3 ψήφους και από άλλους ανεξάρτητους συνέδρους πέρα από τους δεκάδες ανεξάρτητους που ήδη είχε στο ψηφοδέλτιό του. Έλαβε συνολικά 50 ψήφους συνέδρων (21,4 % που αντιστοιχεί σε πάνω από 2000 γιατρούς ψηφίσαντες σε όλη την χώρα) με 6 έδρες στο νέο ΓΣ και κατέκτησε την δεύτερη θέση για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Τα συλλυπητήριά μας λοιπόν στην παράταξη Μητσοτάκη – Γεωργιάδη – διοικητών νοσοκομείων – διευθυντών ιατρικών υπηρεσιών και με ενδιαφέρον αναμένουμε τις «μηνύσεις» με τις οποίες μας απείλησε για τα … αναγραφόμενα στις αφίσες μας : μάλλον το «οι ιδιωτικοποιήσεις δολοφονούν, κάτω η κυβέρνηση της συγκάλυψης, λεφτά για δημόσια υγεία και όχι για κέρδη – πόλεμο – ευρωσφαγείο, η Ιστορία γράφεται με Ανυπακοή» είναι αυτό που πραγματικά ενοχλεί τις αστικές κυβερνήσεις και συνολικά το σύστημα σε αντίθεση με τα συμβιβαστικά – φοβικά της κοινοβουλευτικής ευπρέπειας που μάλλον δεν ενοχλούν ιδιαίτερα.
Παραμένει ανοικτό το άλλο ερώτημα για την ηγεσία της ΔΗΠΑΚ : θα επιμείνει στην αδιέξοδη λογική του «αναλογικού αντιπροσωπευτικού» προεδρείου φέρνοντας έτσι «στο σαλόνι από το παράθυρο» την παράταξη των Γεωργιάδη – Μητσοτάκη που οι γιατροί την πέταξαν με την ψήφο τους έξω από την πόρτα ; Ή θα συμφωνήσει επιτέλους με την πρότασή μας για προεδρείο χωρίς μνημονιακές κυβερνητικές παρατάξεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ ; Ο συσχετισμός είναι και πάλι ευνοϊκός : στην νέα ΕΓ (που εκλέγει το προεδρείο) η ΔΗΠΑΚ και το ΕΚΑ θα έχουν 4 + 2 = 6 έδρες στις 9. Όπως παρόμοια ευνοϊκός ήταν και τις 3 προηγούμενες φορές (2016, 2019, 2022) που είχαμε κάνει ακριβώς την ίδια πρόταση. Νομίζουμε πως με όλα όσα έχουν γίνει (π.χ. ο Γεωργιάδης να βρίζει χυδαία τους αγωνιζόμενους γιατρούς ως «συμμορίες της μιζέριας» και η ηγεσία της ΔΗΚΝΙ να ταυτίζεται πλήρως με τον Γεωργιάδη) η ηγεσία της ΔΗΠΑΚ πρέπει να εκτιμήσει πως αυτή η θέση έχει πια «ωριμάσει».
Μπορεί με ευθύνη των ηγεσιών και των τεσσάρων κοινοβουλευτικών παρατάξεων το Συνέδριο να μην αποφάσισε σχέδιο αγώνα, όμως το πραγματικό «σχέδιο απόφασης» για την αγωνιστική επίθεση του κλάδου θα κριθεί στις Γενικές Συνελεύσεις ανά Ένωση ή/και νοσοκομείο.
Ο αγώνας πρέπει να περάσει στα χέρια των ίδιων των νοσοκομειακών γιατρών
- επειδή η δυναμική αγωνιστική επίθεση των νοσοκομειακών γιατρών είναι πλέον επιτακτική αναγκαιότητα πέρα από οποιουσδήποτε σχεδιασμούς, κομπρεμί, σόου, χαριεντίσματα, καυγαδάκια για τα μάτια κλπ, κλπ κάνουν οι πολιτικοί αρχηγοί μέσα στο αστικό κοινοβούλιο
- κι επειδή πάντοτε ισχύει πως τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο μόνο όταν ο λαός πλημμυρίζει τους δρόμους του αγώνα με απεργίες – διαδηλώσεις – καταλήψεις απαιτώντας τα πάντα ώστε να τρομοκρατεί το σύστημα αναγκάζοντάς το να υποχωρεί για να μην χάσει τα πάντα, δηλαδή πως
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
