ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Α.Ρ.Σ.Ι. 14-8-09

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Α.Ρ.Σ.Ι. 14-8-09

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΑΦΟΝ ΣΤΗ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ …

Σοβαρότατο το πρόβλημα με την επιμονή της κυβέρνησης να μην προχωρά στην αύξηση του ανώτερου πλαφόν αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών. Υπενθυμίζουμε ότι ακόμα δεν έχει καταργηθεί η παλιά διάταξη που καθορίζει ότι το σύνολο των (ακαθάριστων) τακτικών συν υπερωριακών αποδοχών των νοσοκομειακών γιατρών ανά μήνα δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αντίστοιχες αποδοχές δικαστή αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας. Μάλιστα, στον νόμο του 8/2008 που έδωσε μεγάλες αυξήσεις στους δικαστικούς υπάρχει «πονηρή» διάταξη που ορίζει ότι οι «αυξήσεις του παρόντος νόμου δεν συμπαρασύρουν (!?) άλλους κλάδους». Έτσι ενώ οι αποδοχές του αρεοπαγίτη με 29 χρόνια υπηρεσίας έχουν ανέλθει στα 7850 ευρώ περίπου, το πλαφόν για τους νοσοκομειακούς γιατρούς παραμένει «παγωμένο» στο πριν τον 8/2008 ποσό των 5149 ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι απλά ότι πάρα πολλοί νοσοκομειακοί γιατροί δεν πληρώνονται εφημερίες που αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να κάνουν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των ασθενών. Για παράδειγμα, παλιός αναπληρωτής διευθυντής με το νέο μισθολόγιο λαμβάνει 3300 – 3500 ευρώ ακαθάριστες τακτικές αποδοχές (2150 – 2250 καθαρές) και το ανώτερο όριο των (ακαθάριστων) εφημεριακών αποδοχών διαμορφώνεται περίπου στα 2300 ευρώ για να μην παραβιάζεται το … «ιερό» νούμερο των 5149 (τα οικογενειακά επιδόματα δεν υπολογίζονται). Έτσι σε πολλά τμήματα σε όλη τη χώρα υπάρχει μείζον πρόβλημα.
Επιπρόσθετα υπάρχει μεγάλο αλαλούμ με την πληρωμή των εφημεριών, καθώς πολλά νοσοκομεία εξακολουθούν να τις πληρώνουν με τις παλιές τιμές υπακούοντας στις ανεκδιήγητες και παράνομες εγκυκλίους του υφυπουργού οικονομίας κ. Λέγκα. Άλλα νοσοκομεία έχουν λύσει το … δίλημμα (να υπακούσουν στον νόμο 3754 / 09 ή στις παράνομες εντολές Λέγκα) με τον εξής «σοφό» τρόπο : δεν πληρώνουν καθόλου εφημερίες (!!). Πολλοί συνάδελφοι είναι απλήρωτοι από τον Μάϊο ...
Τέλος συνεχίζεται η απαράδεκτη κωλλυσιεργία με τις προσλήψεις, αφού 1 μήνα σχεδόν μετά την οριστικοποίηση του πίνακα των 2000 θέσεων καμμία προκύρηξη δεν έχει γίνει (προκυρήσσονται σποραδικά μόνο μερικές από τις κενωθείσες θέσεις). Άν οι νοσοκομειακοί γιατροί αποφασίσουν σε όλη τη χώρα να εξασκήσουν το νόμιμο ήδη από 1-7-09 δικαίωμά τους να μην εκτελούν πάνω από 7 εφημερίες τον μήνα, τότε θα καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα περίθαλψης σε μερικές μέρες ...
Αποκαλύπτεται πλέον σε όλο της το μεγαλείο η ξεφτίλα της ηγεσίας της ΟΕΝΓΕ, των Τσούκαλων – Λαοπόδηδων – Μπουλμπασάκων που «πρόκοψαν» τον 3 / 09 να αναγνωρίσουν τον νόμο 3754 σαν ... συλλογική σύμβαση πριν καλά –καλά ψηφιστεί στη βουλή, ενώ ήξεραν πολύ καλά ότι στον νόμο δεν συμπεριλαμβανόταν η διάταξη που προέβλεπε την κατάργηση του «πλαφόν αρεοπαγίτη».
Μάλιστα, είχαν προβάλλει τότε μια σειρά από γελοία επιχειρήματα εκπορευόμενα απευθείας από το γραφείο Αβραμόπουλου : «από το υπουργείο μάς είπαν ότι θα καταργήσουν το πλαφόν» (στα λόγια), «ρωτήσαμε δικαστές και μάς είπαν ότι έχει ανέβει το πλαφόν» (προφανώς εννοούσαν το δικό τους), «μάς ήρθε έγγραφο από το υπουργείο να μην ανυσηχούμε» (ευπιστία νηπιαγωγείου) κλπ κλπ καταπληκτικά, καταγγεγραμμένα στα πρακτικά συνεδριάσεων της ΟΕΝΓΕ. Φαίνεται ότι στις αποδοχές υπάρχει πλαφόν, στη δουλοπρέπεια όμως όχι ...
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση αν συνεχίσει τον εμπαιγμό θα αντιμετωπίσει ένα πολύ θερμό φθινόπωρο στα νοσοκομεία. Οι νοσοκομειακοί γιατροί θα περιφρουρήσουν και θα διευρύνουν τις κατακτήσεις τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έφερε αποτελέσματα πρόσφατα : νοσοκομειακές συνελεύσεις, συντονισμός από τα κάτω, δυναμικές κινητοποιήσεις, καμία εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Το φάντασμα της γρίπης και ο πολιτικός αμοραλισμός του υπουργείου υγείας (κείμενο Όλγας Κοσμοπούλου)

Κοσμοπούλου Όλγα 30/7/2009

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

Εδώ και κάμποσες εβδομάδες το φάντασμα της γρίπης πλανάται πάνω από τη χώρα μας. Έχει καθώς φαίνεται τεράστιο εκτόπισμα, καθώς έχει καταφέρει να εξαφανίσει από την ημερησία τηλεοπτική διάταξη τα σκάνδαλα και τις σχετικές αντεγκλήσεις κυβέρνησης – αξιωματικής αντιπολίτευσης, και τεράστια αποτελεσματικότητα αφού κατάφερε να εκτοξεύσει την δημοτικότητα του σκιαμαχούντος υπουργού υγείας, ξαναφέρνοντάς τον από το τίποτα στην επικαιρότητα. «Ελάσσονα» προβλήματα όπως η ανεργία, οι απολύσεις, η φτώχεια και η διογκούμενη κρατική καταστολή, φυσικά και δεν συμπεριλαμβάνονται στην τηλεοπτική ατζέντα λαϊκής επιμόρφωσης των δελτίων των οκτώ...

Μια όσο το δυνατόν ρεαλιστική απόπειρα περιγραφής των γεγονότων που είναι γνωστά για την λεγόμενη «νέα γρίπη», θα περιλάμβανε τα παρακάτω: Ξεκίνησε από το Μεξικό και φαίνεται ότι μεταδίδεται σχετικά εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενώ προσβάλλει ευκολότερα τα παιδιά. Είναι από ότι φαίνεται ήπια νόσος με θνητότητα που αγγίζει τα κατώτερα όρια θνητότητας της συνηθισμένης εποχιακής γρίπης. Οι επιπλοκές της (κυρίως η πνευμονία) είναι ίδιες με εκείνες της εποχιακής γρίπης, ίσως όμως εμφανίζονται με αυξημένη συχνότητα σε νεώτερες ηλικίες. Έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών. Δεν είναι ακόμη απόλυτα βέβαιο ότι είναι καλοηθέστερη από την συνηθισμένη εποχιακή γρίπη, είναι όμως πολύ πιθανό.

Ο κίνδυνος να εξαπλωθεί η γρίπη περισσότερο, ακόμη και να επαληθευτούν οι προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι υπαρκτός, οι συνέπειες όμως αυτής της εξάπλωσης αναμένεται να είναι περισσότερο οικονομικές από χαμένες εργατο-ώρες, παρά να αφορούν κίνδυνο θανάτου ή βαρείας νοσήσεως για τον πληθυσμό. Η παραπάνω «αισιόδοξη» εκτίμηση βασίζεται όχι μόνον στις περιγραφές για την νόσο που έχουμε έως σήμερα αλλά και στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, από τις τρεις πανδημίες γρίπης που εμφανίστηκαν τον 20ο αιώνα, οι δύο δεύτερες είχαν σαφώς φθίνουσα βαρύτητα σε σχέση με την πρώτη, φοβερή γρίπη του 1918.
Στην πραγματικότητα, το μέγεθος του πραγματικού κινδύνου για πανδημία μεγάλης κλίμακας είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί. Αυτό που υπάρχει αυτήν τη στιγμή είναι ταχεία διασπορά κρουσμάτων ήπιας νόσου σε πολλές χώρες, μικρός σχετικά αριθμός βαρέων περιστατικών και μηδαμινός αριθμός θανάτων. Για την διασπορά αυτή ευθύνονται τόσο οι εύκολες μετακινήσεις την εποχή της παγκοσμιοποίησης, όσο και η δυνατότητα άμεσης και ακριβούς διάγνωσης μιας κατάστασης πού, σε άλλες εποχές εύκολα θα διέλαθε της προσοχής λόγω της ηπιότητάς της.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΠΟΥ και τα ΜΜΕ κινδυνολογούν.
Ο ΠΟΥ είναι εξαιρετικά ευαίσθητος και γαλαντόμος στις οδηγίες του όταν πρόκειται για πιθανές επιδημίες που συνιστούν κίνδυνο για την ευμάρεια και την ακεραιότητα των δυτικών κοινωνιών και εξαιρετικά συντηρητικός στις εκτιμήσεις και στα έξοδα που συνιστά όταν πρόκειται για υπαρκτές επιδημίες που καταστρέφουν κυριολεκτικά τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες του πλανήτη, όπως το AIDS, η ελονοσία, οι διάρροιες, παιδικά νοσήματα σαν την ιλαρά, κλπ. Η κινδυνολογία η σχετική με το SARS και τη λεγόμενη γρίπη των πτηνών είναι τα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Τελικά επρόκειτο μάλλον για «επιδημίες των ΜΜΕ και των επιδημιολόγων» παρά για πραγματικά προβλήματα. Παράπλευρες απώλειες όπως η καταστροφή οικονομιών χωρών της Ασίας λόγω των μέτρων, λίγο λογαριάστηκαν. Όσον αφορά το SARS, αποτελεί πλέον μοντέλο αναφοράς για την χρησιμοποίηση απαγορεύσεων και μέτρων καταστολής σε ευρεία κλίμακα με την θεολογική επίκληση από τις κυβερνήσεις ενός σκοτεινού, άγνωστου και σοβαρού κινδύνου. Η εμπέδωση στη συνείδηση των πολιτών τέτοιων πρακτικών ως αναγκαίων και επιβεβλημένων οδηγεί στο φαινόμενο να περιγράφεται από μερίδα του τύπου ως σχέδιο του Υπουργείου Υγείας η χρησιμοποίηση του στρατού «για να φυλάει τα εμβόλια» (από ποιούς άραγε;) και αυτό να θεωρείται φυσικό... Και στις δύο περιπτώσεις, μεγάλοι ωφελημένοι ήταν οι φαρμακευτικές εταιρείες παραγωγής αντιγριπικών φαρμάκων και εμβολίων...

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες θα χαρούν στην αναμπουμπούλα..
Οι εταιρείες που έχουν ήδη προπωλήσει μελλοντικά εμβόλια (κόστος παραγωγής 1 λίρα, τιμή πώλησης 6, και χωρίς να χρειαστεί να κάνουν πολλά έξοδα για να τα δοκιμάσουν), οι εταιρείες που κατασκευάζουν μάσκες και αντισηπτικά, κυρίως όμως οι εκείνες που παρασκευάζουν αντιγριπικά φάρμακα. Το παράδειγμα του Tamiflu είναι χαρακτηριστικό. Πρόκειται για υψηλού κόστους σκεύασμα που μειώνει την διάρκεια της νόσησης από γρίπη κατά περίπου μία ημέρα. Μειώνει μεν τον κίνδυνο μετάδοσης, όχι όμως τον κίνδυνο θανατηφόρων επιπλοκών, όπως πνευμονίας. Στις αρχές του 2009 ξέραμε ότι τα περισσότερα στελέχη εποχιακής γρίπης ήταν ανθεκτικά σε αυτό, και άρα ήταν άχρηστο. Ανασύρθηκε με την ευκαιρία της «νέας γρίπης», τα αποθηκευμένα δε στοκ φαρμάκου πήραν «παράταση» δύο ετών από την αναγεγραμμένη ημερομηνία λήξεως. Προβάλλεται ως πανάκεια, παρά το ότι ήδη γνωρίζουμε ότι δεν είναι άμοιρο ανεπιθύμητων παρενεργειών και ότι η ευρεία χρήση του προκαλεί αντοχή. Οι μαζικές παραγγελίες από τις κυβερνήσεις δεν αναστέλλονται από το γεγονός ότι ήδη κυκλοφορούν στελέχη «νέας γρίπης» ανθεκτικά στο Tamiflu. Άλλωστε, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο...

Η διαπλοκή συμφερόντων μεταξύ εταιρειών, πολιτικών, αλλά και γιατρών, οργιάζει κρυφά και φανερά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα εκείνα του Ντόναλντ Ράμσφελντ, κυβερνητικού στελέχους των ΗΠΑ επί σειρά ετών και μεγαλομετόχου της Gilead, της εταιρείας που έχει την πατέντα του Tamiflu, μεγάλου κερδισμένου της ψευδο-επιδημίας γρίπης στις ΗΠΑ του 1976 αλλά και του πρόσφατου τεχνητού πανικού από τη γρίπη των πτηνών, του Ρόι Άντερσον, γιατρού και μέλους ταυτόχρονα της Επιστημονικής Συμβουλευτικής Ομάδας Εκτάκτων Καταστάσεων στην Μ. Βρεττανία, αλλά και του φαρμακευτικού κολοσσού GlaxoSmithKline, παραγωγού εμβολίων και αντιγριπικών φαρμάκων.

Ποια είναι η ορθολογική θωράκιση μιας κοινωνίας απέναντι στις επιδημίες;
Πρώτο βήμα ο περιορισμός της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού όχι μόνον σε κάθε χώρα χωριστά, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μόνο η βελτίωση των όρων διαβιώσεως και υγιεινής όλων των ανθρώπων μπορεί να αποτρέψει την γένεση και την εξάπλωση των επιδημιών. Δεύτερο και στοιχειώδες η ύπαρξη ισχυρών και επαρκών δημόσιων συστημάτων υγείας, δωρεάν την ώρα της ανάγκης, με ισχυρό σκέλος πρωτοβάθμιας φροντίδας και πρόληψης για όλους τους κατοίκους μιας χώρας, χωρίς αποκλεισμούς.

Από τα παραπάνω, εύκολα συνάγονται οι σχετικές ελλείψεις στη χώρα μας. Δεν πρόκειται για έλλειψη «σχεδίου κρίσεως», εμβολίων ή αντιγριπικών φαρμάκων. Πρόκειται για ένα σύστημα σε συνεχή κρίση, νοσοκομειοκεντρικό, χωρίς δημόσιο σκέλος πρωτοβάθμιας φροντίδας, με χρόνιες ελλείψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, κτιριακών υποδομών και απαραίτητης τεχνολογίας. Ένα σύστημα συνεχώς υποβαθμισμένο και υποχρηματοδοτούμενο, αφού στην ουσία χρησιμοποιείται ως διαμεσολαβητικός σταθμός για την μεταφορά κονδυλίων στον υπερτροφικό, αδηφάγο και μη προσβάσιμο για τους αδυνάτους ιδιωτικό τομέα υγείας.
Τέλος, ένα σύστημα στο οποίο όλο και πιο πολλοί, μετανάστες, ανασφάλιστοι, άνεργοι, νέοι δεν έχουν πρόσβαση.

Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι ο κίνδυνος έστω και μέτριας βαρύτητας επιδημίας στη χώρα μας είναι υπαρκτός, ο Υπουργός Υγείας και η κυβέρνηση, θα έπρεπε μάλλον να απολογούνται παρά να καθησυχάζουν το λαό. όσο για τη λαλίστατη αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να ανταλλάσσει άσφαιρα πυρά για τα σχέδια κρίσης, θα έπρεπε επίσης να απολογείται για τα χάλια στα οποία έφερε την Δημόσια Υγεία στη χώρα όλα τα χρόνια που κυβερνούσε.
Να απολογούνται για την αδυναμία πρόσβασης των οικονομικά αδύνατων και κοινωνικά αποκλεισμένων σε υπηρεσίες πρόληψης και περίθαλψης, για τις αναξιοπρεπείς και επισφαλείς ξενοδοχειακές συνθήκες νοσηλείας στα δημόσια νοσοκομεία, για τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, για την ανεπάρκεια κλινών μονάδων εντατικής θεραπείας, και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Κι όμως δεν απολογούνται για τίποτα από τα παραπάνω. Αντίθετα, με μια χυδαία στην ακρότητά της εκστρατεία υπερβολικής ψευδο-ενημέρωσης και χρησιμοποιώντας τα πιο ακραία σενάρια κατατρομοκράτησης του πληθυσμού επιχειρούν να επωφεληθούν πολιτικά από την υποτιθέμενη κρίση. Έφτασαν στο σημείο να πείσουν πολίτες με συνάχι ότι κινδυνεύει η ζωή τους και η σωματική τους ακεραιότητα και ότι πρέπει να πάνε άμεσα στο νοσοκομείο, αντί να εξηγήσουν ότι απλώς και μόνο καταγράφουν μελετώντας την έκταση μιας ιώσεως... Σκιαμαχούν με υποθετικό εχθρό και εμφανίζονται να τα καταφέρνουν – επί χάρτου πάντα... Τηλεμαχούν με την, αντιστοίχου ποιότητας αξιωματική αντιπολίτευση... Εν συνόψει, με πρωτοφανή πολιτικό αμοραλισμό, και προκειμένου να αποσπάσουν τα λαϊκά στρώματα από τα τεράστια προβλήματα επιβίωσης που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει και από την πρωτοφανή σε έκταση αλλά και αποκάλυψη διαφθορά τους, διογκώνουν τον κίνδυνο της επιδημίας και δημιουργούν μαζικές αντιδράσεις πανικού για να εμφανιστούν στη συνέχεια ως σωτήρες! «Οι επιδημίες, ο θάνατος και οι φόροι είναι ομοίως αναπόφευκτες καταστάσεις» γράφει ένας παλιός αμερικανός μικροβιολόγος μη μπορώντας προφανώς να προβλέψει ότι η συνειρμική χρήση του λόγου του θα μπορούσε να οδηγήσει μια κυβέρνηση στην επίκληση μιας επιδημίας προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από τους φόρους!

Ωστόσο, τέτοιες επιλογές εμπερικλείουν κινδύνους: Το 1976, σε μια αντίστοιχη εκστρατεία πολιτικού αποπροσανατολισμού μέσω μιας επιδημίας γρίπης, τελικά πέθαναν ελάχιστοι άνθρωποι από την ίδια τη γρίπη και πολλοί περισσότεροι από το, μη επαρκώς δοκιμασμένο, εμβόλιο που χρησιμοποιήθηκε! Μπορεί να εγγυηθεί ο κ. Αβραμόπουλος ότι θα είναι ακίνδυνο το (μη επαρκώς δοκιμασμένο κλινικά) εμβόλιο με το οποίο υπόσχεται, προπληρώνοντάς το με τα χρήματα του ελληνικού λαού, ότι θα μας εμβολιάσει; Μπορεί να εγγυηθεί ότι είναι ακίνδυνος ο εμβολιασμός των παιδιών; Μπορεί να εγγυηθεί ότι είναι ακίνδυνη η μαζική χορήγηση αντι-ιϊκών φαρμάκων; Ακόμη κι αν το κάνει, η επιστημονική κοινότητα θα συνεχίζει να εκφράζει πολλές επιφυλάξεις.
Αλήθεια, τι σχεδιάζει να κάνει η κυβέρνηση με τους χιλιάδες ανέργους, ανασφάλιστους και «παράνομους» οικονομικούς μετανάστες; Θα τους εντάξει στα οποιαδήποτε σχέδια προφύλαξης, θα τους επιτρέψει την δωρεάν (αφού κατά τεκμήριο δεν έχουν να πληρώσουν) πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία, ή θα συνεχίσει να τους κρατάει στην μαύρη τρύπα της εξαθλίωσης όπου τους έχει σπρώξει, για να τους ενοχοποιήσει στη συνέχεια και ως φορείς ασθενειών; Ήδη, αν κρίνουμε από τα φαινόμενα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» που επικράτησαν με την προμήθεια από τους πολίτες του εμβολίου για τον πνευμονιόκοκκο, μάλλον το κλίμα που ευνοείται είναι εκείνο της ενίσχυσης του κοινωνικού (και κρατικού) κανιβαλισμού...

Το κλίμα πανικού, επαπειλουμένου κινδύνου και σωτηριολαγνείας που δημιουργήθηκε τον τελευταίο καιρό από την κρατούσα τάξη και τους υπηρέτες της στα ΜΜΕ με αφορμή την πιθανότητα επιδημίας γρίπης φαίνεται παράλογο, έχει όμως σαφείς αναφορές σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που δεν θα πρέπει να τους αφήσουμε να υλοποιήσουν. Είναι, στην δεδομένη συγκυρία, καθήκον κάθε μαχόμενου υγειονομικού αλλά και κάθε πολίτη της χώρας, να δυναμώσει την πάλη για την κατάργηση της φτώχειας – μητέρας κάθε επιδημίας, για την ισότιμη πρόσβαση όλων σε υψηλής ποιότητας δημόσια και δωρεάν περίθαλψη, για ανατροπή της πολιτικής των διαπλεκομένων συμφερόντων, του ίδιου του καπιταλισμού.

Λαού θέλοντος ... και Θεός φυλάξει ! (κείμενο Τάσου Γιακουμή)

Λαού θέλοντος …και Θεός φυλάξει!

Και η υγιεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει
Και η δικαιοσύνη σου θέλει προπορεύεσθαι έμπροσθέν σου…
… Τότε το φως σου θέλει ανατείλει εν τω σκότει
Και ο Κύριος θέλει σε οδηγεί πάντοτε
Και χορταίνει την ψυχή σου εν ανομβρίαις
Και παχύνει τα οστά σου …
Ησαΐας α’ 16-17.

Μ’ αυτές τις προτροπές, γιατροί του μεσοπολέμου ξόρκιζαν την πιθανότητα νέας πανδημίας γρίπης μετά την Ισπανική του 1918-19 που εξόντωσε 20 με 40 εκατομ. ανθρώπους.
Επειδή οι επιδημίες μολυσματικών ασθενειών και ιδίως της γρίπης, δεν είναι κάτι το καινούριο, η ανθρωπότητα έμαθε να επιβιώνει μ’ αυτές, άλλες φορές με τεράστιο κι άλλες με μικρότερο τίμημα.
Η θεωρίες γένεσης και ...θανάτου συγκεκριμένων επιδημιών στην ιστορία βρίθουν εκδοχών. Εκδοχές επιστημονικές, επιστημονικοφανείς, αστείες. Που όμως «πατούσαν» στη διαχείριση που επιφυλασσόταν γι’ αυτές από τα εκάστοτε οικονομικά, πολιτικά κι επιστημονικά –μ’ αυτή την ιεραρχική σειρά– ιερατεία.
Το παράδειγμα της πανδημίας του ’18 που συνέπεσε με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι χαρακτηριστικό: ονομάστηκε Ισπανική όχι γιατί ξεκίνησε από την Ισπανία αλλά σαν μη εμπόλεμη χώρα δεν είχε τόσο έντονη λογοκρισία όσο οι εμπλεκόμενες και πρώτα σ’ αυτήν περιγράφτηκε παρ’ ό,τι ξεκίνησε από ένα στρατώνα στο Κάνσας –κατ’ άλλους στην Άπω Ανατολή– και εξαπλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο.
Η πρώτη ομοιότητα με τη σημερινή –των «χοίρων», γιατί απ’ ό,τι φαίνεται ξεκίνησε από τα τεράστια εκτροφεία χοίρων (και ιών) του Μεξικού που τροφοδοτούν τα Mc Donalds– που ονομάστηκε «Νέα» για να μη ζητήσει κανείς τα ρέστα από τις μεθόδους εκτροφής των πολυεθνικών, είναι ο ίδιος τύπος ιού: Η1Ν1!
Η δεύτερη –και σημαντικότερη, κι εδώ τελειώνουν τα σενάρια συνωμοσίας αν και αναφέρεται ότι οι Αμερικάνοι είχαν αναστήσει το ιό του ’18 (Ριζοσπάστης 17/10/03) – είναι ότι συνέπεσε κι αυτή με μια μεγάλη κρίση του συστήματος, όχι μ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο αλλά με μια παγκόσμια οικονομική κρίση. Και όπως σε κάθε κρίση, η προσπάθεια του συστήματος προς αποφυγήν ζημιών και εξαγωγής κερδών με κάθε τίμημα σε ανθρώπινες ζωές –και όχι μόνο– προεξήρχε και προεξάρχει.
Κι οι απαντήσεις των «υπευθύνων» είναι θολές σ’ αυτόν τον πανικό που έχουν διασπείρει κυβερνήσεις, υπεύθυνοι μηχανισμοί (ΠΟΥ), επιστημονικά ιερατεία, ΜΜΕ παρά τις φαιδρότητες καθησυχασμού όπως η πρόσφατη παρέμβαση γνωστού ιεράρχη για το ασημένιο κουταλάκι της Θείας Κοινωνίας.
Μόνο που στην κρίση, αυτό που δοκιμάζεται –πέρα από την αλήθεια– είναι η αντοχή των οργανωμένων δομών κοινωνικής προστασίας. Και το ’18 δε μπορούσαμε να μιλάμε για τέτοιες: ο Μεγάλος Πόλεμος είχε στρέψει τις επενδύσεις στα όπλα κι όχι σε κοινωνικά μέτρα. Οι περισσότερες απώλειες καταγράφηκαν σε υπανάπτυκτες χώρες (Ινδία) και στα φτωχά λαϊκά στρώματα και στους φαντάρους.
Πρέπει ν’ αποφασίσουμε πως υπάρχει πρόβλημα, του οποίου η έκταση και η ένταση δε μπορεί να προβλεφθεί. Και το πρόβλημα –που αυτή τη στιγμή καταγράφεται λόγω του πανικού που σπέρνουν ΜΜΕ, επιστήμονες, πολυεθνικές και κυβερνήσεις– έχει ήδη αρχίσει να παίρνει έκταση: όσοι εργάζονται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και στα Επείγοντα των νοσοκομείων έχουν μια γνώμη γι’ αυτό.
Από κει και μετά τα αδίστακτα παιχνίδια της κάθε Roche (που παράγει το Tamiflu) και Novartis, CSL, Sanofi/Pasteur, Glaxo κοκ (εμβόλιο που ακόμα δεν έχει καθοριστεί η ασφάλειά του) με τους πλασιέδες τους (Αβραμόπουλοι και υφιστάμενοί τους σε κάθε χώρα) αποτελούν το έδαφος της κερδοφορίας του κεφαλαίου στο έδαφος της επερχόμενης (;) υγειονομικής κρίσης. Και το πεδίο αποπροσανατολισμού των ευάλωτων λαϊκών συνειδήσεων που σπρώχνονται στον ανορθολογισμό.
Γιατί αυτό που πρέπει να γίνει πράξη είναι η ευρεία διαφώτιση του πληθυσμού από αυτούς που έχουν τη δυνατότητα και το καθήκον να το κάνουν (σωματεία, σύλλογοι, ενεργοί πολίτες, οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς).
Αυτές οι δαπανηρές φιέστες για «Εθνικά Σχέδια Δράσης» για την πανδημία –εστιαζόμενες στους μαζικούς εμβολιασμούς από αμφίβολης ασφάλειας και αποτελεσματικότητας εμβόλια– τρομάζουν τους πολίτες και τους προετοιμάζουν για αντιδραστικού τύπου «λύσεις», στρατιωτικοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης, για τα καλά μπάσιμο στο παιχνίδι της κερδοφορίας γι’ άλλη μια φορά του παχυλού ιδιωτικού τομέα.
Κι όλο αυτό στο έδαφος της διάλυσης του ΕΣΥ που βιώνουμε 20 χρόνια τώρα.
Αλήθεια, ακούσαμε για επιτάξεις σταδίων και σχολείων, αλλά για ιδιωτικά νοσοκομεία; Εν αντιθέσει με τη σπουδή για συμμετοχή στα επιδοτούμενα από τον προϋπολογισμό προγράμματα εμβολιασμού των ιδιωτών γιατρών από τη διορισμένη διοίκηση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, εκφραστή μιας από τις εναπομένουσες μεσαιωνικές συντεχνίες.
Έχουμε πολλή δουλειά να βγάλουμε, πρακτική δουλειά, τους επόμενους μήνες όλοι οι υγειονομικοί που αντιλαμβάνονται το ρόλο τους στο πλάι των κατατρεγμένων αυτού του κόσμου.

Τάσος Γιακουμής
Μέλος ΔΣ ΕΙΝΑ και ΓΣ ΟΕΝΓΕ

Πάτρα 28/7/09

Υ.Γ. Προτείνω το διάβασμα του βιβλίου του Ζοζέ Σαραμάγκου «Περί τυφλότητας» και τη θέαση της ταινίας «Οι 12 πίθηκοι» του Τέρι Γκίλιαμ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ Α.Ρ.Σ.Ι. 1-8-2009

1. Από πολλούς συναδέλφους καταγγέλλεται ότι στα μηχανογραφικά του Αυγούστου βλέπουν λιγότερα χρήματα (τακτικές αποδοχές) από όσα υπολόγιζαν. Μήπως έχει γίνει κάποιο … «υπόγειο» κόλπο από τους κυβερνητικούς φωστήρες ; Παρακαλώ, ενημερώστε (έστω και ανώνυμα) αναφέροντας βαθμίδα και νοσοκομείο (καλύτερα σκαννάρετε το μηχανογραφικό του Αυγούστου και μαζί ένα μηχανογραφικό πριν τις αυξήσεις (π.χ. του Απριλίου ή του Μαϊου) και στείλτε τα (arsigr@gmail.com) για να βγάλουμε άκρη ακριβώς τι γίνεται (πιθανότατα στα «μουγκά» έχουν αυξηθεί υπερβολικά οι κρατήσεις).
2. Αλαλούμ με τη πληρωμή των εφημεριών. Στο ΦΕΚ για τα κονδύλια του 2ου τετραμήνου ορίζεται ότι εξακολουθούν να πληρώνονται με τις παλιές τιμές (!!!), ενώ κάτω από την πίεση των γιατρών πολλά νοσοκομεία έχουν αρχίσει (πριν λάβουν το ΦΕΚ) να πληρώνουν με τις καινούριες όπως οφείλουν σύμφωνα με τον νόμο. Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να αφήσει τις παρανομίες και τις αλχημείες και να τακτοποιήσει άμεσα το θέμα, διαφορετικά προβλέπεται θερμό φθινόπωρο …
3. Επισημοποιήθηκε η συμφωνία υπουργείου – αρμόδιας επιτροπής ΟΕΝΓΕ για την κατανομή των νέων 2000 θέσεων (επισυνάπτεται ο σχετικός πίνακας). Περιμένουμε την άμεση προκύρηξη …
4. Δεν έχουν τεθεί υπόψη μας (εκτός ελαχίστων μεμονωμένων περιπτώσεων) καταγγελίες για σοβαρά προβλήματα με τη διαδικασία της Α΄φάσης των αναβαθμίσεων. Αν υπάρχουν, παρακαλούμε ενημερώστε στο arsigr@gmail.com . Υπενθυμίζεται ότι για την επικύρωση των ονομάτων δεν χρειάζεται ΦΕΚ, αλλά απλή υπουργική απόφαση (εγκύκλιος Υ10α/9656/26-2-2003, που εξακολουθεί να ισχύει). Έχουν αρχίσει ήδη να εκδίδονται οι σχετικές αποφάσεις από το υπουργείο (ανά νοσοκομείο). Απαραίτητη προϋπόθεση να στείλει η διοίκηση του νοσοκομείου τον πίνακα των ονομάτων στην οικεία ΔΥΠΕ, και αυτή με τη σειρά της στο υπουργείο. Πρέπει ανά νοσοκομείο να ελέγξουμε αν τα παραπάνω έχουν γίνει. Επίσης με δεδομένο ότι τον Σεπτέμβρη θα υπάρχουν διοικητικές εκκρεμότητες (λήξη θητείας διοικήσεων σε πολλά νοσοκομεία, πιθανά προεκλογική περίοδος κλπ) η διαδικασία της Β΄ φάσης πρέπει να προγραμματιστεί – ανακοινωθεί από τώρα.