Αναισθησιολόγοι : είδος προς εξαφάνιση

 

Αναισθησιολόγοι : είδος προς εξαφάνιση

Πάνος Παπανικολάου, Νευροχειρουργός, ΓΓ ΟΕΝΓΕ, μέλος ΔΣ ΕΙΝΑΠ, εκπρόσωπος του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή

Ήδη από το 2016 κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον της Ελληνικής Αναισθησιολογίας. Είχαμε από τότε επισημάνει πως η Αναισθησιολογία είναι η πρώτη από τις μη εργαστηριακές ιατρικές ειδικότητες που πλήττεται καίρια από τις μνημονιακές πολιτικές, πως ο αριθμός των Αναισθησιολόγων διαρκώς μειώνεται και πως σε λίγα χρόνια θα προκύψει τεράστιο πρόβλημα. Η εξώθηση των νέων γιατρών προς το εξωτερικό, η επιστημονική υποβάθμιση και εργασιακή υπερεξόντωση των εδώ υπηρετούντων ειδικών και ειδικευόμενων καθώς και η εξυπηρέτηση από το κράτος ιδιοτελών επιδιώξεων του μεγαλοκαθηγητικού πανεπιστημιακού κατεστημένου είχαν από τότε δημιουργήσει ασφυκτική κατάσταση ιδιαίτερα στην Αναισθησιολογία. Δυστυχώς παρά τις έγκαιρες επισημάνσεις μας οι κυβερνήσεις Τσίπρα και Μητσοτάκη από τότε ως σήμερα όχι μόνο δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για να λυθεί το πρόβλημα αλλά αντίθετα το επιτείνουν με τις μεθοδεύσεις τους επί 6 συνεχόμενα χρόνια :

-        δεν έχει θεσπιστεί κανένα απολύτως πρόσθετο κίνητρο ώστε νέοι πτυχιούχοι ιατρικής να επιλέξουν την ειδικότητα της Αναισθησιολογίας

-        και οι δυο κυβερνήσεις μεταχειρίστηκαν και μεταχειρίζονται τους Αναισθησιολόγους ως αναλώσιμα σκουπίδια με εργασιακή υπερεξόντωση και αναγκαστικές μετακινήσεις από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.

-        και οι δυο κυβερνήσεις επιφόρτωσαν και επιφορτώνουν στους Αναισθησιολόγους των νοσοκομείων ακόμα και το έργο των διακομιδών βαρέως πασχόντων ασθενών το οποίο θα έπρεπε να αποτελεί καθήκον του ΕΚΑΒ φυσικά με την αναγκαία στελέχωση του ΕΚΑΒ.

-        η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα εκτός από τα παραπάνω είχε μεθοδεύσει μέσω ΚΕΣΥ και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων εκπροσώπων του μεγαλοκαθηγητικού πανεπιστημιακού κατεστημένου σε βάρος των γιατρών της ειδικότητας

-        η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη κλιμάκωσε την εργασιακή υπερεξόντωση ακόμα και με αναγκαστικές μετακινήσεις Αναισθησιολόγων Νοσοκομείων χωρίς εξειδίκευση στην Εντατική Θεραπεία σε νέες ΜΕΘ  που πρωτολειτούργησαν την περίοδο της πανδημίας αδιαφορώντας για τα Αναισθησιολογικά τμήματα.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι καθόλου τυχαία και δεν εξηγούνται μόνο από την γενικότερη πολιτική μη μόνιμων προσλήψεων, ενίσχυσης της ιατρικής μετανάστευσης προς το εξωτερικό, προχειρότητας, κακοδιοίκησης κλπ. Αποτελεί σαφέστατη επιλογή η απογύμνωση των δημόσιων νοσοκομείων από την δυνατότητα εξειδικευμένων ιατρικών πράξεων (π.χ. χειρουργικών επεμβάσεων) και η μετατροπή τους αποκλειστικά σε «εφημεριακά κέντρα πρώτων βοηθειών» από τα οποία θα αγρεύουν πελατεία οι ιδιώτες μεγαλοκλινικάρχες. Η εξαφάνιση της Αναισθησιολογίας στο ΕΣΥ δεν είναι παράπλευρη συνέπεια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής τους, είναι συνειδητή τους επιλογή.

Γι’ αυτό ο αγώνας για το μέλλον της Αναισθησιολογίας είναι αγώνας για το μέλλον της δημόσιας περίθαλψης συνολικά.

Το υγειονομικό κίνημα πρέπει να προβάλλει στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων τα παρακάτω αιτήματα :

1.     Κίνητρα για νέους πτυχιούχους ιατρικής

-        Πλήρης ισόβια απαλλαγή για την Αναισθησιολογία από την υπηρεσία υπαίθρου (αγροτικό). Σημειώνουμε εδώ παρενθετικά πως σήμερα επικρατεί το άκρον άωτο του παραλογισμού οι ειδικευμένοι Αναισθησιολόγοι να μην μπορούν ούτε αίτηση για θέση επιμελητή να κάνουν χωρίς αγροτικό αλλά ούτε καν αίτηση για εξειδίκευση στην Εντατική Θεραπεία, ενώ αντίθετα μπορούν να προσλαμβάνονται ως επικουρικοί προς δόξαν της αποθέωσης από την πολιτεία της επικουρικής προσωρινής ομηρείας για τους νέους ειδικευμένους γιατρούς.

-        Αναβολή στρατιωτικής θητείας μέχρι την λήξη της ειδικότητας κάτι που εξυπηρετεί και τις ανάγκες του στρατού ο οποίος χρειάζεται ειδικευμένους γιατρούς Αναισθησιολόγους για να μπορούν να προσφέρουν σε έκτακτα σοβαρά συμβάντα.

2.     Εφαρμογή και στην περίπτωση της Αναισθησιολογίας του από τον Μάρτιο του 2020 αιτήματος της ΟΕΝΓΕ που αναγκάστηκε τελικά η κυβέρνηση να υλοποιήσει έστω εν μέρει από τον Νοέμβριο του 2020 στην περίπτωση της Εντατικής Θεραπείας. Δηλαδή πρόσληψη σε θέσεις μόνιμων επιμελητών ΕΣΥ όλων των Αναισθησιολόγων που έχουν κάνει αίτηση σε προκηρύξεις θέσεων επιμελητών ΕΣΥ μόνο με γρήγορο έλεγχο των τυπικών τους προσόντων και φυσικά όχι απαραίτητα στο ίδιο νοσοκομείο στο οποίο είχε προκηρυχθεί η συγκεκριμένη θέση. Π.χ. να προσληφθούν όλοι/όλες που έχουν κάνει αίτηση σε θέσεις επιμελητών νοσοκομείων της Αττικής και να κατανεμηθούν σε όλα τα νοσοκομεία της Αττικής εκούσια και μετά από συναίνεσή τους.

3.     Εφαρμογή του άλλου αιτήματος της ΟΕΝΓΕ περί μονιμοποίησης σε θέσεις επιμελητών Β’ όλων των σήμερα υπηρετούντων επικουρικών.

4.     Επαρκής στελέχωση και οργάνωση του ΕΚΑΒ ώστε να αναλάβει πλήρως το έργο της διακομιδής βαρέως πάσχοντα το οποίο σήμερα διεθνώς θεωρείται σοβαρότατη εξειδικευμένη ιατρική πράξη και όχι παράπλευρο έργο των γιατρών των νοσοκομείων.

5.     Ουσιαστικοποίηση της εκπαίδευσης των ειδικευόμενων χωρίς παρεμβάσεις ιδιοτελών κέντρων εξυπηρέτησης ατομικών μεγαλοκαθηγητικών συμφερόντων.

Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η σωτηρία της ειδικότητας της Αναισθησιολογίας αποτελεί σημαντικότατη προτεραιότητα για το μέλλον της δημόσιας περίθαλψης στην χώρα μας αλλά και γενικά για το μέλλον της Ελληνικής ιατρικής.

Έκαναν την επιδημία «ευκαιρία» για να διαλύσουν τα νοσοκομεία

 

Έκαναν την επιδημία «ευκαιρία» για να διαλύσουν τα νοσοκομεία

Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή,  6/5/21

Η κυριότερη και πιο ύπουλη επιχείρηση πλήρους ιδιωτικοποίησης της περίθαλψης είναι αυτή που έχει στηθεί από αρχές Νοεμβρίου στην Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα και από αρχές Μαρτίου και στην υπόλοιπη χώρα. Το ΕΣΥ με κυβερνητική εντολή έχει μετατραπεί σε σύστημα που ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με ένα μόνο νόσημα (την επιδημία COVID19). Ολόκληρα μεγάλα νοσοκομεία κορμού έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία που ασχολούνται μόνο με COVID ασθενείς (Ερυθρός Σταυρός, Θριάσιο, Σισμανόγλειο) κοντά σε άλλα που είχαν από πέρσι αυτόν τον ρόλο (Σωτηρία, Παμμακάριστος, Φλέμιγκ). Οι χειρουργικές επεμβάσεις έχουν ανασταλεί σε όλα τα νοσοκομεία κατά 80% με κεντρική εντολή, το ίδιο και πολλές άλλες ιατρικές πράξεις. Αντίθετα στα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια γίνεται πάρτι κερδοσκοπίας με τις ιατρικές πράξεις που έχει ανασταλεί η διενέργειά τους στο ΕΣΥ, ένα πάρτι που καθημερινά μετατρέπεται σε «κορονοπάρτι» : είναι πολύ συχνές πλέον οι περιπτώσεις ασθενών που κολλούν COVID19 μέσα στο ιδιωτικό θεραπευτήριο όπου καταφεύγουν εκβιαστικά και αναγκαστικά για να χειρουργηθούν και αμέσως μόλις βγει το τεστ θετικό ξαφνικά παύουν να θεωρούνται πελάτες, αιφνίδια θεωρούνται ασθενείς και διακομίζονται βιαστικά και όπως - όπως σε δημόσιο νοσοκομείο. Ιδιαίτερα όσον αφορά μεγάλα δημόσια νοσοκομεία όπως ο Ερυθρός Σταυρός, το Θριάσιο και το Σισμανόγλειο είναι σαφέστατη η μακροπρόθεσμη επιλογή της οριστικής λειτουργικής τους διάλυσης καθώς παρατηρούνται ήδη φαινόμενα εκφυλισμού με παραιτήσεις ειδικευόμενων γιατρών κλπ και καθώς είναι πλέον φανερή η «εκ των έσω» συνεργασία με την κυβέρνηση διάφορων κυκλωμάτων που έχουν υλικό συμφέρον από αυτήν την διάλυση : γαλαζοπράσινοι μεγαλοδιευθυντές συνταξιοδοτημένοι ή στα όρια της συνταξιοδότησης που ήδη συνεχίζουν ή ετοιμάζονται να συνεχίσουν την «καριέρα» τους σε μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια και επιδίδονται σε «άγραν πελατείας». Από κοντά τους και κάποιοι πανεπιστημιακοί αρχικαθηγηταί που άλλωστε εκμεταλλεύονται και το νομότυπο «δίπορτο» ταυτόχρονης «απασχόλησης» σε δημόσιο νοσοκομείο και σε ιδιωτικό θεραπευτήριο. Όλος αυτός ο εσμός έχει «άκρες» και στην επιτροπή κρατικών ειδικών καθώς σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για τα ίδια φυσικά πρόσωπα και έχουμε καταστάσεις «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Καταστάσεις που ευοδώθηκαν από την γνωστή θεσμολαγνική αφασία της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ) που πάντα διστάζει να αμφισβητεί σε οτιδήποτε την μεγαλοκαθηγητική και αρχιδιευθυντική αυθεντία και πάντα «πέφτει από τα σύννεφα» όταν η τάδε ή ο δείνα εκμεταλλεύεται χυδαία την προβολή που έτυχε και τις εξουσίες που απέκτησε λόγω επιδημίας για να υπηρετήσει με καθαρόαιμο πια τρόπο τους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους. Αναπάντεχο πραγματικά, δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο …

Η κυβέρνηση θεωρεί πως πετυχαίνει το «με ένα σμπάρο τέσσερα τρυγόνια». Και την χρηματοδότηση  του ΕΣΥ δεν ανέβασε αλλά μείωσε δραματικά κατά 20%,  και υγειονομικούς   δεν διόρισε  ώστε να μην της μείνουν  «αμανάτι» μετά την παρούσα υγειονομική κρίση, λες και πριν δεν έλειπαν ή λες και μετά δεν θα χρειάζονται, και τους ιδιώτες μεγαλοκλινικάρχες  ενίσχυσε με την «κοβιντοποίηση» των δημόσιων  νοσοκομείων αφού προς το παρόν δεν κατάφερε εν μέρει  να  τα ιδιωτικοποιήσει  όπως σαφέστατα σκόπευε πριν την επιδημία, και τον φόβο με καταστολή και απονομιμοποίηση της συνδικαλιστικής και αγωνιστικής δράσης επιχειρεί να εμπεδώσει στην κοινωνία.

 

Ο αγώνας του υγειονομικού κινήματος πλέον αφορά την σωτηρία (κυριολεκτικά …) των δημόσιων νοσοκομείων. Και έχει ως αντίπαλο όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την συνοδό σαπίλα ιδιοτελών μεγαλοκαθηγηταίων και γαλαζοπράσινων πρώην και νυν αρχιδιευθυνταίων που λειτουργούν ως ενεργούμενα των μεγάλων ιδιωτικών ομίλων περίθαλψης και που έχουν κάθε συμφέρον να συνεχιστεί η λειτουργική διάλυση των δημόσιων νοσοκομείων και ταυτόχρονα να συνεχιστεί η επί 14 μήνες προκλητική λιποταξία των μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων από νοσηλεία ασθενών της επιδημίας με τις πλάτες του κράτους και της κρατικής επιτροπής ειδικών. Μια σαπίλα που επί δεκαετίες χαϊδεύεται από ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις.

 

ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ

Και τα νοσοκομεία μας θα σώσουμε, και την σαπίλα θα την ξετινάξουμε από τα νοσοκομεία μας