Άνθρακες
ο θησαυρός του “παράλληλου προγράμματος” για την Υγεία
Ανακοίνωση
από Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή
(Α.Ρ.Σ.Ι.,
Νυστέρι, Ρ.Ε.Ι., Νέοι ανεξάρτητοι
Γιατροί) 23/2/16
Δημοσιεύτηκε
σε ΦΕΚ ο ν. 4368/21-2-2016 (αρ. Φύλλου 21, σελ. 537 – 571), του οποίου τα άρθρα
33 – 80 αποτελούν το περίφημο κυβερνητικό “παράλληλο πρόγραμμα” για την
περίθαλψη, το οποίο επί τρεις σχεδόν μήνες διαφημίζεται από την κυβερνητική
προπαγάνδα ως το υποτιθέμενο ... μαγικό αντίδοτο που θα άρει τις επιπτώσεις της
υγειονομική γενοκτονίας σε βάρος του πληθυσμού της χώρας η οποία προκαλείται
και συνεχίζεται από τα καταστροφικά τρία μνημόνια του μαύρου μετώπου κεφαλαίου
– ΕΕ – ΔΝΤ – μνημονιακών κυβερνήσεων.
Με
μια απλή ανάγνωση του κειμένου, φαίνεται ολοκάθαρα πως πρόκειται για ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, που ουδόλως
ανταποκρίνεται στον σχετικό επικοινωνιακό θόρυβο ο οποίος δημιουργήθηκε αφ ενός
από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και αφ ετέρου από την αστική μνημονιακή
αντιπολίτευση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού με τις πολιτικάντικες κραυγές και τις
καταγέλαστες κοκορομαχίες.
Ας τα
δούμε πιο αναλυτικά :
Α. Άρθρο 33. Τίτλος “υγειονομική κάλυψη
ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων”. Είναι το περισσότερο διαφημισμένο
και αντι-διαφημισμένο μέρος του νόμου, για το οποίο οι μεν έλεγαν πως θα ...
σώσει τους ανασφάλιστους και οι δε πως ... “θα καταστρέψει την οικονομία” (!).
Τι διαβάζουμε στην πράξη ? Μόνο μια απλή απαρίθμηση των κατηγοριών που ΘΑ
περιλαμβάνονται στην ρύθμιση. Η ρύθμιση που ΘΑ γίνει έχει ως (μοναδικό) θετικό
σημείο την εξυπηρέτηση από τα ιδιωτικά φαρμακεία, με υποτιθέμενους στόχους 1)
να έχουν πρόσβαση στο φάρμακο όσοι δεν έχουν ούτε βιβλιάριο πρόνοιας 2) να
αποφεύγεται η ταλαιπωρία των κατόχων βιβλιαρίων πρόνοιας που βολοδέρνουν έξω
από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. ΠΩΣ και ΠΟΤΕ όμως θα γίνει αυτό ? Μέσω της
ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με μηδενική συμμετοχή, όπως είναι το αίτημα της
ανεξάρτητης αγωνιστικής πτέρυγας του υγειονομικού κινήματος ? Ή με άλλον τρόπο
και ποιός θα είναι αυτός ? Άγνωστο, παραπέμπεται σε ... μελλοντικές υπουργικές
αποφάσεις. ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ και για την νοσοκομειακή περίθαλψη των ανασφάλιστων.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ συγκεκριμένο για διαδικασίες, κονδύλια κλπ. Άρα μέχρι νεοτέρας
απλά εξακολουθεί να ισχύει το σημερινό καθεστώς με τις τριμελείς επιτροπές ανά
νοσοκομείο εφ όσον ο ασθενής εισαχθεί, και το χαράτσωμα από την τσέπη του για
τις διαγνωστικές εξετάσεις (π.χ. στα ΤΕΠ) εφ όσον δεν χρειαστεί να εισαχθεί.
Τέλος, σχετικά με τις κατηγορίες δικαιούχων, αυτές επεκτείνονται και στους “μη
νόμιμους” κατοίκους της χώρας ΜΟΝΟ όσον αφορά τους ανήλικους, τις εγκυμονούσες
και τους ανάπηρους. Τα αναφερόμενα περί δικαιούχων διεθνούς προστασίας,
κρατούμενους κλπ απλούστατα είναι ΑΠΑΤΗΛΑ, αφού οι μεν δικαιούχοι διεθνούς
προστασίας κλπ πρόσφυγες ΗΔΗ καλύπτονται από την ισχύουσα υπουργική απόφαση
περί “τριμελών επιτροπών”, ενώ οι κρατούμενοι ΗΔΗ καλύπτονται (και μάλιστα εδώ
και πολλά χρόνια...) με καθεστώς “ασφαλισμένων” από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Εδώ σημειώνουμε πως η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος - “τριμελείς επιτροπές
ανά νοσοκομείο”- ΔΕΝ καλύπτει όλες τις περιπτώσεις (γιατί πολλές διοικήσεις, η
αντίστοιχη διοικητική γραφειοκρατία και το μεγαλοδιευθυντικό –
μεγαλοδιευθυντικό κατεστημένο συστημικά κωλυσιεργούν με διάφορα προσχήματα στην
εφαρμογή της διαδικασίας), αλλά και γιατί χωρίς πρόσθετα ειδικά κονδύλια
επιβαρύνεται ο ήδη πενιχρότατος προϋπολογισμός λειτουργικών δαπανών κάθε
νοσοκομείου.
Β. Ας δούμε στην συνέχεια τα άρθρα 35 –
52 που αφορούν τα νοσοκομεία και τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Πρόκειται για
ένα “ατάκτως εριμμένο” άθροισμα διατάξεων πολλές από τις οποίες εμφανώς
ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΝ μεταξύ τους, με ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ σημείο την καθιέρωση
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ (!) για όλο το προσωπικό (ιατρικό και μη ιατρικό) σε
... ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ (!!) για “κάλυψη αναγκών” (που επίμονα η πολιτεία
αρνείται να καλύψει με προσλήψεις), όπως αυτό απροκάλυπτα περιγράφεται στα
άρθρα 39 (γιατροί ΕΣΥ) και μη ιατρικό προσωπικό (άρθρο 50). Μεταθέσεις
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ως 6 μήνες στην πρώτη περίπτωση και ως ... 2 χρόνια (!) στην δεύτερη
περίπτωση. Μάλιστα, η διαδικασία αυτή παραδίδεται εξ ολοκλήρου στους ΥΠΕάρχες
(!!) με το κερασάκι της “σύμφωνης γνώμης” του υπηρεσιακού συμβουλίου ΜΟΝΟ όσον
αφορά το μη ιατρικό προσωπικό. Εξαιρούνται μόνο οι μητέρες μικρών παιδιών ως 6
ετών. Με απλά λόγια : η ανεκδιήγητη διοίκηση της 2ης ΥΠΕ π.χ., που έχει
εγγράφως δηλώσει πως ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ το αν οι αναγκαστικές μετακινήσεις
γιατρών που πολύ συχνά επιδιώκει
διαλύσουν τα νοσοκομεία. Αφήνεται λοιπόν ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΥΔΟΤΗ αυτή η διοίκηση
ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ με πρόσχημα την κάλυψη κάποιων αναγκών στα νησιά – ανάγκες τις
οποίες η ίδια η πολιτεία και οι μνημονιακές πολιτικές μη προσλήψεων των
τελευταίων ετών δημιούργησαν – και μάλιστα χωρίς δικαίωμα ούτε καν του ...
πρωθυπουργού (!!!) να ανακαλέσει κάποια άστοχη σχετική απόφαση ... Ο ΘΕΟΣ
ΒΟΗΘΟΣ, δηλαδή, και αντίστοιχα για τις υπόλοιπες ΥΠΕ ...
Τώρα,
σχετικά με τα υπόλοιπα αυτών των άρθρων....
1)
Θέματα βαθμίδων, επιστημονικής ιεραρχίας και επιστημονικών οργάνων.
Ενώ
(σωστά) αναφέρεται στο άρθρο 35 πως όλες οι κενές και κενούμενες θέσεις θα
προκηρύσσονται ως θέσεις Επιμελητών Β,
μπαίνει πάλι η γνωστή πάγια “εξαίρεση” πως με απόφαση υπουργού κάποιες από τις
κενές θέσεις θα μπορούν να προκηρύσσονται ως θέσεις Επ Α ή διευθυντών. Αυτό σε
συνδυασμό με την ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ διάταξη της παρ. 4 του ίδιου άρθρου που προβλέπει
πως μέχρι 31-12-2017 αποκλείονται από τις αιτήσεις αυτές οι ήδη υπηρετούντες
γιατροί του ΕΣΥ, δημιουργεί τον ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ να μπορεί να προκηρύσσεται μια θέση
διευθυντή για την οποία δεν θα έχουν δικαίωμα να βάλουν υποψηφιότητα οι
Επιμελητές Β και Α της ειδικότητας, και να ... παρακολουθούν ανήμποροι κάποιον
τυχόν “ημέτερο” χωρίς προϋπηρεσία στο ΕΣΥ να έρθει να κατσικωθεί στο τμήμα τους
ως διευθυντής άνευ “ανταγωνισμού”. Η διάταξη αυτή υποτίθεται πως υπακούει στην ανάγκη
να μην “εξαντληθούν” όσες προκηρύξεις γίνουν σε μετακινήσεις από νοσοκομείο σε
νοσοκομείο αλλά να αξιοποιηθούν για νέες προσλήψεις, όπως ακριβώς αντίστοιχη
διάταξη του ν. 3754/2009. Όμως έτσι ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΑΦΩΡΑ συνάδελφοι που έχουν
“λιώσει” (κυριολεκτικά ...) επί πολλά χρόνια στην ... “άγονη γραμμή” (νησιά,
ορεινά κλπ), οι οποίοι χάνουν την δυνατότητα μετακίνησης σε άλλη οργανική θέση.
Θα μπορέσουν να βρουν κάποια λύση μέσω του άρθρου 39 περί “κινητικότητας” ? Με
βάση την ως τώρα σχετική συμπεριφορά των ΥΠΕαρχών, πολύ αμφιβάλλουμε και σε
κάθε περίπτωση έτσι ένα ΝΟΜΙΜΟ και ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ δικαίωμα επαφίεται στην διάθεση
και τα καπρίτσια κάθε ΥΠΕάρχη και μετατρέπεται σε ρουσφέτι ...
Από
την άλλη, ενώ (σωστά) δίνεται η δυνατότητα σε προϊστάμενους διευθυντές τμημάτων
να καταλαμβάνουν θέσεις τομεαρχών (άρθρο 46, παρ. 1) εφ όσον δεν υπάρχει στον
τομέα υποψηφιότητα από συντονιστή διευθυντή, ΔΕΝ δίνεται η ίδια δυνατότητα όσον
αφορά την θέση του προέδρου του επιστημονικού συμβουλίου (παρ. 2 του ίδιου
άρθρου). Άρα : 1) εδώ επιχειρείται ένας συμβιβασμός ανάμεσα στο αυτονόητο
αίτημα των νοσκομειακών γιατρών και στις πιέσεις του μεγαλοδιευθυντικού
κατεστημένου και 2) δημιουργείται άλλος ένας αδιέξοδος παραλογισμός, αφού όπου
να ναι λόγω συνταξιοδοτήσεων θα μας τελειώσουν ... όλοι οι εναπομείναντες
συντονιστές διευθυντές (άλλωστε όπως ήδη αναφέραμε στο άρθρο 35 προκηρύξεις
θέσεων συντονιστών διευθυντών -σωστά- ΔΕΝ προβλέπονται). Άγνωστο λοιπόν αν σε
κανα δυο χρόνια θα υπάρχουν ΚΑΝ επιστημονικά συμβούλια στα περισσότερα νοσκομεία,
αφού δεν θα έχουν προέδρους. Σε τέτοιους παραλογισμούς καταλήγουν οι
“προσπάθειες συμβιβασμού” μεταξύ του αυτονόητου από την μια, και της
πεισματικής διάθεσης μιας ολιγάριθμης κάστας (που ΔΕΝ είναι σε καμιά περίπτωση
όλοι οι συντονιστές διευθυντές αλλά μια γνωστή ομαδούλα πίσεης που παραδοσιακά
ισχυρίζεται πως μιλά εξ ονόματός τους) να μην χάσει κανένα από τα προνόμιά της
μέχρι να συνταξιοδοτηθεί κι ο τελευταίος ...
2)
Θέματα κρίσεων για προσλήψεις Επιμελητών Β
Ενώ
(σωστά) αναφέρονται μέτρα για να περιοριστεί και να συντομεύσει η γραφειοκρατία
των κρίσεων και αναιρούνται άδικες διατάξεις όπως το άρθρο 22 του ν. 4316,
υπάρχει πάλι ένα ... “λεπτό σημείο” που πιθανότατα θα αποτελέσει το επόμενο
διαδικαστικό πρόσχημα για να ΜΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ οι κρίσεις. Συγκεκριμένα,
είχαμε κατ επανάληψη επισημάνει πως έπρεπε να καταργηθεί μια απαράδεκτη διάταξη
του 2013 που όριζε ως εισηγητές – κριτές ΜΟΝΟ Επιμελητές Α, για τον απλούστατο
λόγο πως ως γνωστό οι αναπομείναντες Επιμελητές Α είναι ελάχιστοι – από την μία
πρακτικά δεν γίνονται προσλήψεις εδώ και 5 χρόνια, και από την άλλη ισχύει η
εξέλιξη, με βάση την οποία οι περισσότεροι “παλιοί” έχουν ξεπεράσει την 15ετία
ως γιατροί ΕΣΥ και έχουν ήδη εξελιχθεί σε διευθυντές. Άρα, η διάταξη αυτή είχε
νομοθετηθεί ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ για να μην γίνονται οι κρίσεις, αφού πολύ δύσκολα θα
βρίσκονταν εισηγητές – κριτές ... Τώρα, στο άρθρο 36 παρ. 4, αντί για το
(σωστό) οι εισηγητές να είναι Επιμελητές Α Ή διευθυντές, μπαίνει να είναι
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ διευθυντές. Το αποτέλεσμα θα είναι ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ όσες εισηγήσεις
για προκηρύξεις θέσεων Επιμελητών Β έχουν κατατεθεί τα 3 τελευταία χρόνια από
Επιμελητές Α εισηγητές (που βρέθηκαν ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΖΟΡΙΑ σε όσες περιπτώσεις
βρέθηκαν), και να πάμε ΦΤΟΥ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ (ορισμός νέων εισηγητών κλπ) για
προκηρύξεις που είχαν γίνει το 2012, το 2011, το 2010, το 2009 ... τι είχες
Γιάννη, τι είχα πάντα δηλαδή ...
3)
Θέματα προϋπηρεσίας για εξέλιξη
Ενώ
(σωστά) διευρύνονται κάποιες κατηγορίες αναγνώρισης προϋπηρεσίας ως προς την
βαθμολογική εξέλιξη σύμφωνα με παλιό αίτημα των φορέων για λόγους στοιχειώδους
ισοτιμίας, στο άρθρο 38 που αφορά τους γιατρούς προερχόμενους από πρώην
νοσοκομεία ΙΚΑ που εντάσσονται στον κλάδο γιατρών ΕΣΥ, δημιουργείται μια νέα
εξώφθαλμη ανισοτιμία. Στους γιατρούς αυτούς ο χρόνος θα μετρά ΑΠΟ ΤΗΝ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ και όχι από την έναρξη της
νοσοκομειακής τους προϋπηρεσίας όπως ισχύει για τους ως τώρα γιατρούς του ΕΣΥ,
ενώ το πάγιο αίτημα ήταν ΠΛΗΡΗΣ εξίσωση σε όλα. Έτσι, οι συνάδελφοι αυτοί θα
μπορούν να αναβαθμίζονται από Επ. Β σε Επ. Α και από Επ. Α σε διευθυντές αρκετά
χρόνια νωρίτερα από τους ήδη υπηρετούντες γιατρούς του ΕΣΥ.
Τι ΔΕΝ περιλαμβάνεται στα σχετικά παραπάνω
άρθρα :
1)
Η αλλαγή των ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ για τις κρίσεις πρόσληψης
Επιμελητών Β. Παραμένουν τα “φλου” κριτήρια “εμπειρία” 35%, “επιστημονικό έργο
25%”, “εκπαιδευτικό έργο 25 %”, ενώ η προϋπηρεσία που είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ
κριτήριο και αφορά τόσο τους γιατρούς που έχουν θητεύσει ως επικουρικοί
επιμελητές όσο και τους γιατρούς που έχουν εργαστεί στο εξωτερικό, παραμένει
στο ... ταπεινό 15% της συνολικής βαθμολογίας. Αυτό εξακολουθεί να δίνει στα
συμβούλια κρίσης την δυνατότητα να αυθαιρετούν και να προκρίνουν ΟΠΟΙΟΝ ή
ΟΠΟΙΑΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ. Απλά ...
2)
Η δημοκρατία και η διαφάνεια στην επιστημονική
ιεραρχία και στην διεύθυνση των τμημάτων. Σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να
διατηρούνται οι “εξουσίες” του προϊστάμενου διευθυντή κάθε τμήματος, και αυτός
να ορίζεται με ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ από τον διοικητή του νοσοκομείου αφού το
επιστημονικό συμβούλιο κατατάξει σε σειρά τους ενδιαφερόμενους ανάλογα με τα
βιογραφικά τους. Δυστυχώς, το καθεστώς αυτό ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ, ενώ το στοιχειώδες θα
ήταν ο προϊστάμενος διευθυντής τουλάχιστον να ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ από το εκλεκτορικό σώμα
του αντίστοιχου τομέα (το ίδιο που κάνει την βαθμολογική εξέλιξη) ώστε να μην
εμπλέκεται ο εκάστοτε υπουργός (διά του διορισμένου από αυτόν διοικητή) στον
ορισμό των επιστημονικών υπευθύνων.
3)
Η αυστηρή ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ των ειδικευόμενων από
καθημερινές αυθαιρεσίες (π.χ. εξαναγκασμός τους σε εφημερίες πέραν των 7 κάθε
μήνα) και η αναβάθμιση των συνθηκών εκαπίδευσής τους...
...
και άλλα πολλά αυτονόητα και πάγια αιτήματα της μαχόμενης πτέρυγας των
νοσοκομειακών γιατρών, με τα οποία συμφωνούσε ο σημερινός υπουργός κ. Ξανθός ως
το 2012 με την τότε ιδιότητά του του μέλους του ΓΣ της ΟΕΝΓΕ ...
Γ.
Άρθρα 62 ως 72 περί νοσοκομείου Σαντορίνης.
Εδώ έχουμε μια ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ μεθόδευση
ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ στο συγκεκριμένο νησί, με πρόσχημα τις “ανάγκες”
και τον “ιατρικό τουρισμό”. Μέσω της “ΑΕΜΥ ΑΕ” (όπου υπάγεται και η Πολυκλινική
του Ολυμπιακού Χωριού) στήνεται μια νοσηλευτική μονάδα που θα λειτουργεί
με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με
προσωπικό που είτε θα είναι αποσπασμένο από “αλλού” ή θα προσλαμβάνεται με
ελαστικές προσωρινές εργασιακές σχέσεις, χωρίς διαφάνεια, χωρίς οργανισμό ΕΣΥ,
χωρίς ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ που να θυμίζει έστω αμυδρά δημόσιο νοσοκομείο !
Με
απλά λόγια ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ η μνημονιακή επιδίωξη να συστήνονται από το υπουργείο
υγείας νοσοκομεία που θα είναι καθαρά “επιχειρηματικές” μονάδες – αυτό που είχε
δρομολογήσει αλλά ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟΛΜΗΣΕΙ να ολοκληρώσει η κυβέρνηση των
Σαμαροβενιζέλων, το ολοκληρώνει σήμερα η κυβέρνηση Τσίπρα. Και το νοσοκομείο
αυτό θα είναι η κερκόπορτα επέκτασης του ίδιου καθεστώτος σε όλα τα ήδη
λειτουργούντα δημόσια νοσοκομεία όπως από το 2011 και μετά πιέζουν τα
“κλιμάκια” των δανειστών - προτεκτόρων. Συγχαρητήρια λοιπόν κ.κ. Τσίπρα, Ξανθέ
και Πολάκη. Άντε, και σε ανώτερα !
Αυτά προς το παρόν, και θα επανέλθουμε
σχετικά και με τις υπόλοιπες διατάξεις του νόμου, τόσο αυτές που νομοθετούνται
όσο και αυτές που καταργούν παλιότερες ισχύουσες διατάξεις.
