Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2023

Υπέρ κρατικοδίαιτων ιδιωτών κλινικαρχών η προεκλογική "ραντζομαχία" Πλεύρη


 

Υπέρ κρατικοδίαιτων ιδιωτών κλινικαρχών η προεκλογική "ραντζομαχία" Πλεύρη

 

Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή  25/1/2023

 

Βαρύς μαίνεται ο χειμώνας για ασθενείς και δομές δημόσιας υγείας, με τα φώτα της επικαιρότητας να πέφτουν εσχάτως στα δημόσια νοσοκομεία και τα ράντζα στα οποία περιθάλπεται ικανός αριθμός ασθενών. Σαν ήλιος θαμπός μέσα στην παγωνιά, λοιπόν, ξεπρόβαλε με δηλώσεις του ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, ο οποίος προανήγγειλε μέτρα που θα ζεστάνουν το χειμασμένο Ε.Σ.Υ. και θα γλυκάνουν τις δυσμενείς εντυπώσεις των άφθονων «επικουρικών κλινών». Πιο συγκεκριμένα, τα νοσοκομεία που πλήττονται πιο πολύ από το εποχικό, κατά το Υπουργείο, φαινόμενο των ράντζων (ήτοι Αττικό, Γεννηματάς και Λαϊκό) θα επικουρούνται στις εφημερίες τους αφενός από δυο δημόσια νοσοκομεία δεύτερης γραμμής (ΝΙΜΤΣ και Παμμακάριστος) και δυο ιδιωτικά νοσοκομεία, τα οποία θα μισθώνονται από το δημόσιο για να παρέχουν κλίνες μετά το πέρας κάθε εφημερίας των αντίστοιχων δημοσίων νοσοκομείων για περιστατικά που δε μπορούν να διευθετηθούν στα τελευταία λόγω μη επάρκειας κλινών. Κάποιοι εδώ θα έβλεπαν εδώ μια γενναία ένεση σωτηρίας στο Ε.Σ.Υ. με άρωμα επίταξης του ιδιωτικού τομέα. Κάποιοι πιο υποψιασμένοι γελάμε. Και εξηγούμαστε:

 

·         Το έργο έχει ξαναπαιχτεί τόσο για COVID όσο και nonCOVID περιστατικά εκτός Μ.Ε.Θ. κατά την κορύφωση του δράματος της πανδημίας περί την άνοιξη του 2021. Με ιδιωτικές κλινικές και δευτερευόντως δημόσιες μονάδες υγείας να διαλέγουν περιστατικά προς συνέχιση νοσηλείας, με τους ήδη ρημαγμένους ιατρούς των πληγέντων νοσοκομείων να πρέπει να συντονίσουν και τη μεταφορά των περιστατικών αυτών (σύνταξη ενημερωτικών σημειωμάτων – συνεννόηση με Ε.Κ.Α.Β. – ενημέρωση ιατρών παραλαβής), κάτι που συνιστά εξτρά φόρτο σε ένα ήδη επιβαρυμένο πρόγραμμα

·         Το Υπουργείο παίρνει την πολιτική επιλογή να μη χρηματοδοτήσει την αναγκαία δόμηση νέων δημόσιων μονάδων υγείας ή την επαναλειτουργία και επάνδρωση νοσοκομείων που οι προκάτοχοί του είχαν κλείσει, αλλά, με αποζημιώσεις μέσω Κ.Ε.Ν. και άλλα δαιμονίων, δίνουν οικονομική ένεση σωτηρίας σε ιδιωτικούς ομίλους υπό κατάρρευση (βλ. Ιατρικό Περιστερίου που ενδεχομένως να καλύπτει το Αττικό), με υπαρκτό πάντα το ενδεχόμενο να επιταχθούν ιατροί των οικείων δημόσιων νοσοκομείων για να ενισχύσουν τις ιδιωτικές μονάδες (βλ. περίπτωση απόσπασης ειδικευόμενων από Ιπποκράτειο και Λαϊκό προς το Μητέρα που είχε με έγκαιρη κινητοποίηση μπλοκαριστεί στην πράξη)

·         Δημιουργούνται σιγά – σιγά μέσα από συνταγές δοκιμασμένες στον καιρό της πανδημίας τα προπλάσματα των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (με παράλληλη απονέκρωση στοιχείων του πρώτου) που ονειρεύεται η κυβέρνηση για το νέο Ε.Σ.Υ. Το Υπουργείο αρνείται στρατηγικά την αναβάθμιση της παροχής καθολικής δημόσιας και δωρεάν υγείας με βάση τις λαϊκές ανάγκες και δημιουργεί σταδιακά όλες εκείνες τις διόδους που θα οδηγήσουν τους ασθενείς να πέσουν σαν ώριμα φρούτα στα χέρια των ιδιωτικών κλινικών και παρόχων υπηρεσιών υγείας. Οι δωρεάν νοσηλείες σε μισθωμένες κλίνες με de facto υποδεέστερες υπηρεσίες σε σχέση ακόμα και με τα τωρινά δημόσια νοσοκομεία είναι ένα αρχικό «μασάζ» για να συνηθίσουμε την ιδέα. Τα χειρότερα (π.χ. μετακύλιση παρακλινικών εξετάσεων στον ιδιωτικό τομέα) έπονται.

 

Από την πλευρά μας, λοιπόν, αυτή των αγωνιζόμενων υγειονομικών, που ζούμε καθημερινά ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ τη ντροπή των ράντζων (όχι μόνο τη μέρα της γενικής εφημερίας αλλά και τις παραμονές της επόμενης), τις καθυστερήσεις διεκπεραίωσης περιστατικών και όλα αυτά τα οποία Μ.Μ.Ε. και Υπουργείο θυμήθηκαν τώρα που «σφίξανε» οι ιώσεις (και έπονται εκλογές), να επαναλάβουμε τα εξής:

 

·         Κανένα φράγκο σε τσέπη ιδιώτη – εδώ και τώρα άνοιγμα νέων δημόσιων νοσοκομείων και επαναλειτουργία δομών που έκλεισαν στα χρόνια της κρίσης και έπειτα

·         Άνευ όρων και αποζημιώσεων επίταξη ιδιωτικών δομών υγείας για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης

·         Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με σταθερές σχέσεις εργασίας – μονιμοποίηση συμβασιούχων και επικουρικού προσωπικού που καλύπτει πάγιες και σταθερές ανάγκες

·         Λεφτά για τη δημόσια υγεία, όχι για τις τερατώδεις πολεμικές δαπάνες και τους ιδιωτικούς ομίλους

 

Γνωρίζουμε καλά πως οι εργασιακές μας συνθήκες και το συμφέρον των ασθενών μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και πλήττονται ενιαία. Ανάλογες, λοιπόν, θα είναι και οι απαντήσεις που θα πρέπει να δοθούν.

 

Ραντεβού ξανά στους δρόμους του αγώνα.