Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΙΣ, 7-8 / 3 / 2015


Αγωνιστική Ιατρική Συμμαχία

Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή (Α.Ρ.Σ.Ι. – Νυστέρι – Σχέδιο Β - Ανεξάρτητοι) 
Νέοι Γιατροί - Κίνημα Νέων Ιατρών (ΚΙ.Ν.Ι.) 
Ανεξάρτητη Ιατρική Κίνηση (Α.Ι.Κ.) 

Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στην έρημο της υγειονομικής γενοκτονίας που έχει επιβληθεί ενάντια στον πληθυσμό της από το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. 
  • Το ένα τρίτο σχεδόν του πληθυσμού είναι ανασφάλιστο, χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες περίθαλψης. 
    Η πρωτοβάθμια περίθαλψη είναι πρακτικά διαλυμένη. 
    Τα δημόσια νοσοκομεία και ΚΥ παραπαίουν λόγω έλλειψης προσωπικού και χρηματοδότησης. 
    Κλιμακώνεται ο ξεριζωμός των νέων γιατρών προς το εξωτερικό, λόγω παντελούς έλλειψης αξιοπρεπούς επαγγελματικής και επιστημονικής προοπτικής. 
    Τα ιατρεία και εργαστήρια στις γειτονιές οδηγούνται καθημερινά στην χρεωκοπία προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που θέλουν τους γιατρούς έμμισθους κακοπληρωμένους δούλους. Στην σκοπούμενη αυτή χρεωκοπία συντελούν οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις του δημοσίου, το claw back και το rebate. 
    Οι γιατροί του ΕΣΥ υπόκεινται καθημερινά σε εργασιακό μεσαίωνα υπερεξόντωσης και μισθολογικού – επιστημονικού εξευτελισμού. 
    Οι έμμισθοι γιατροί του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα οι νεότεροι,  επίσης υπερεξοντώνονται εργασιακά και εξευτελίζονται μισθολογικά και επιστημονικά από κλινικάρχες αλλά και από εργοδότες «συναδέλφους». 

    Στη νέα συγκυρία, δυστυχώς βλέπουμε πως η κατάσταση αυτή κάθε άλλο παρά οδεύει προς ανατροπή. Στην πρόσφατη συμφωνία κυβέρνησης – ΕΕ η περίθαλψη θεωρείται «ελεημοσύνη προς αναξιοπαθούντες» και προβλέπεται πάλι η γνωστή «ασπιρίνη» των vouchers μέσω ΕΣΠΑ για «αγορά» κάποιων υπηρεσιών από τους πιο φτωχούς, τα οποία πιθανότατα θα καταλήξουν στις τσέπες των μεγάλων διαγνωστικών αλυσίδων. Στις προγραμματικές δηλώσεις προηγουμένως είχε γίνει σαφές πως καμία πρόσληψη δεν πρόκειται να γίνει στο δημόσιο εκτός από τις 15000 που προβλέπουν για το 2015 οι μνημονιακές ρυθμίσεις, ενώ όλοι συμφωνούν πως μόνο στα νοσοκομεία και ΚΥ του ΕΣΥ είναι στοιχειωδώς απαραίτητη άμεσα η πρόσληψη 5000 γιατρών ΕΣΥ, 15000 νοσηλευτών και 15000 λοιπού προσωπικού. Στις καλένδες της «δημιουργικής ασάφειας» με τους «θεσμούς» και τους «εταίρους» παραπέμπεται και η αναγκαία αναμόρφωση του προϋπολογισμού κράτους και ΕΟΠΥΥ για το 2015, ώστε να χρηματοδοτηθούν τα δημόσια νοσοκομεία και να εξοφληθούν τα χρέη προς τα συμβεβλημένα ιατρεία και εργαστήρια. 

    Καμία αναμονή, κανένας εφησυχασμός, καμία αυταπάτη. Το υγειονομικό κίνημα δεν κάνει ούτε βήμα πίσω. Αμετακίνητα στον δρόμο του δυναμικού αγώνα, διεκδικούμε :
     
    Σύγχρονο δημόσιο σύστημα νοσοκομειακής περίθαλψης αποκλειστικά χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό που θα παρέχει δωρεάν υπηρεσίες, επαρκώς στελεχωμένο και εξοπλισμένο, με όλον τον πληθυσμό αυτοδίκαια ασφαλισμένο ώστε να καταργηθεί κάθε διάκριση μεταξύ ασφαλισμένου και ανασφάλιστου. 
    Σύγχρονο δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης με δίκτυο ΚΥ και προσωπικό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, οργανικά διασυνδεδεμένο με την νοσοκομειακή περίθαλψη. 
    Μέχρι να αναπτυχθεί επαρκώς το δίκτυο των ΚΥ, να γίνονται συμβάσεις με ιδιώτες γιατρούς στις γειτονιές, οι οποίες θα είναι ελεύθερες και ανοιχτές για όποιον γιατρό θέλει με αξιοπρεπείς αμοιβές και χωρίς καμία επιβάρυνση για τον ασθενή. Ενίσχυση των μικρών ιατρικών εργαστηρίων και αποδυνάμωση της βουλιμίας των μεγάλων διαγνωστικών αλυσίδων.
    Να δοθούν τώρα όλα τα οφειλόμενα της πολιτείας προς τους γιατρούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα χωρίς περικοπές. 
    Τουλάχιστον το 7% του ΑΕΠ (7% - 13% απαιτείται σύμφωνα με διεθνείς μελέτες) πρέπει να κατευθύνεται στην χρηματοδότηση των παραπάνω απ τον κρατικό προϋπολογισμό. 
    Επειγόντως κίνητρα επαγγελματικά, επιστημονικά και μισθολογικά για να ανασχεθεί το καταστροφικό κύμα της μετανάστευσης των νέων γιατρών. Η κατάργηση του αγροτικού και η αντικατάσταση των θέσεων αυτών από θέσεις Επιμελητών των ΚΥ, καθώς προκήρυξη και κάλυψη των 5000 κενών θέσεων στα νοσοκομεία με μόνιμους Επιμελητές, είναι τέτοια πρώτα βήματα. 
    Συλλογικές συμβάσεις με αξιοπρεπείς συνθήκες παντού μέσω της ΟΕΝΓΕ και του ΠΙΣ. Για τους γιατρούς του ΕΣΥ. Για τους ιδιώτες συμβεβλημένους. Για τους έμμισθους γιατρούς του ιδιωτικού τομέα. Να απαγορεύεται αυστηρά κάθε εργασιακή σχέση εκτός των όρων της συλλογικής σύμβασης. 
    Ριζικές και ανατρεπτικές λύσεις για την ΛΗΣΤΕΙΑ σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των υγειονομικών με το ΣΚΑΝΔΑΛΟ του ΤΣΑΥ. Να επιστραφεί το 1,5 δις που «φαγώθηκε» με δομημένα – PSI. Να μπει τέλος στα απαράδεκτα ΧΑΛΙΑ και στην ΚΑΚΟΔΙΟΙΚΗΣΗ του ταμείου. Να σταματήσει ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ η προσβλητική τακτική των εκεί αρμοδίων να μετατρέπουν τους γιατρούς σε κλητήρες βάζοντάς τους να φέρνουν τα ίδια χαρτιά τρείς και τέσσερεις φορές, έγγραφα που έπρεπε να μεταβιβάζονται αυτόματα, για να καλύψουν τις δικές τους ανεπάρκειες και εγκληματικές αμέλειες. 
    Απόλυτη προτεραιότητα από την πολιτεία στην αντιμετώπιση της φτώχειας και της υγειονομικής γενοκτονίας. Η τελευταία χρειάζεται ένα σύγχρονο δημόσιο σύστημα υγείας, και όχι κάποια ψίχουλα κρατικής – κοινοτικής φιλανθρωπίας.
     
    Τα παραπάνω αναγκαία και αυτονόητα, είναι σαφές που δεν χωρούν σε καμία περίπτωση στα ασφυκτικά πλαίσια μνημονίων με οποιοδήποτε όνομα, δεν χωρούν στα ασφυκτικά πλαίσια της επιτήρησης από ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ όσο κι αυτή αν βαφτίζεται θεσμική. Ανάσχεση της υγειονομικής γενοκτονίας και αξιοπρέπεια για τους υγειονομικούς λειτουργούς χωρίς ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καθεστώτος των μνημονίων, χωρίς διαγραφή του χρέους, χωρίς τιμωρία των ενόχων και χωρίς ΡΗΞΗ με την ευρωζώνη και την ΕΕ, απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
     
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να απογαλακτιστεί και να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο και την συμβίωσή του καθώς και την προσβλητική κηδεμονία του από τα πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις. Πρέπει να πάρει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος την πρωτοβουλία των κινήσεων στα ζητήματα της πολιτικής στην υγεία και την περίθαλψη. Να επιβάλει την Ιπποκράτεια αντίληψη στην ιατρική για τη μείωση της νοσηρότητας και της θνητότητας του πληθυσμού με αποτέλεσμα ανακούφιση της εθνικής οικονομίας από τι ς υπέρογκες δαπάνες για την υγεία. 
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να ηγηθεί και να ενώσει όλους τους επιστήμονες μέσα και έξω από τη χώρα μας σε ένα ενιαίο μέτωπο. Να συντονίσει με συγκεκριμένα βήματα και ενέργειες όλες τις υγιείς δυνάμεις των επιστημόνων και των επιστημονικών συλλόγων της χώρας και τους συλλόγους των κρατών της εε, να τις ενώσει, να σταθεί κυρίαρχα απέναντι και να διαχωρίσει κάθετα τη θέση του από την <<καθεστωτική επιστήμη>> που στηρίζει και νομιμοποιεί κάθε φορά τις άνομες και παράλογες επιλογές των κυβερνήσεων που παράγουν νοσηρότητα. Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να προβάλει και να επιβάλει επί σκηνής έναν ηγεμονικό, επιστημονικό ρόλο και λόγο για να εξασφαλίσει η κοινωνία μας και οι ασθενείς τη θωράκιση που χρειάζονται για την προστασία τους από τις πρωτόγνωρες επιθέσεις και απειλές των άπληστων ιδιωτικών συμφερόντων. 
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να σπάσει τα δεσμά της οιωνεί επιστημονικής καθυπόταξης που έχει επιβληθεί από την ανίερη συνεργασία και συμμαχία της καθεστωτικής επιστήμης και της πολιτικής. Μία συμμαχία που παράγει και αναπαράγει με συγκεκριμένους τρόπους και μέσα νοσηρότητα, δουλεία και εξαθλίωση. Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει επίσης να έχει λόγο και ρόλο πρωταγωνιστικό στα ζητήματα της ιατρικής εκπαίδευσης και της ιατρικής έρευνας η οποία απαραιτήτως πρέπει να χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι από τις εταιρίες τροφίμων, φαρμάκων και χημικών.
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να συμβάλλει στην κατοχύρωση της ομοιοπαθητικής και του βελονισμού ως ιατρική πράξη και αναγνώριση τους ως ιατρική γνώση που χρήζει ειδικής εκπαίδευσης σύμφωνα με τις οδηγίες της ΠΟΥ για την ένταξή τους στα εθνικά συστήματα υγείας.  Πιστοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης και εξετάσεις επάρκειας υπό  την αιγίδα του Π.Ι.Σ. σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. H ισχύουσα απουσία ρύθμισης αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.  
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει επομένως να αποκτήσει τον ανάλογο θεσμικό ρόλο του. Με την αρωγή δε και συμπαράσταση του συνόλου των επιστημονικών κλάδων και φορέων θα μπορέσει η μεν επιστήμη να ανακτήσει τον ορθό βηματισμό και σκοπό της, οι δε επιστήμονες θ’ ανακτήσουν την πολυπόθητη αξιοπρέπειά τους που καταρρακώθηκε και αμαυρώθηκε βάναυσα από τις αντιδεοντολογικές συμπεριφορές της καθεστωτικής επιστήμης. 
    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος δε οφείλει να καταγγείλει τις ολέθριες οικονομικές πολιτικές των μνημονίων που έχουν φτωχοποιήσει τον ελληνικό πληθυσμό, έχουν στερήσει την πρόσβασή του στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μ’ αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της νοσηρότητας, της θνητότητας και των αυτοκτονιών. 
    Οφείλει επίσης να δημοσιοποιήσει τον αριθμό των θανάτων από τις αυτοκτονίες και από την εξαθλίωση των υποδομών της υγείας και να ζητήσει άμεσα την τιμωρία των ενόχων. 

    Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος πρέπει να είναι ταυτόχρονα ο συλλογικός εκπρόσωπος του ιατρικού κόσμου και ταυτόχρονα εκπρόσωπος των υγειονομικών δικαιωμάτων όλου του πληθυσμού, χωρίς υποταγή σε μεγαλοϊατρικά – μεγαλοκαθηγητικά – μεγαλοδιευθυντικά συμφέροντα και χωρίς κρατική – κυβερνητική – κομματική κηδεμόνευση.